Vitamine B-12 is een groot molecuul dat betrokken is bij veel lichaamsprocessen, zoals de productie van bloedcellen en de werking van het zenuwstelsel. Je nieren zijn betrokken bij het absorberen van B-12 en andere vitamines, waardoor ze niet kunnen ontsnappen door te urineren. Zieke en slecht werkende nieren absorberen slecht en dragen bij aan vitaminetekorten. Sommige vormen van synthetische B-12 zijn veiliger dan andere voor mensen met chronische nierproblemen.
Functies en aanbevolen hoeveelheden
Vitamine B-12 is nodig door je lichaam om DNA en RNA te synthetiseren, rode bloedcellen te produceren, elektrische zenuwboodschappen te sturen, metabolisme te stimuleren en de hersenfunctie te reguleren, vooral kortetermijngeheugen. De aanbevolen dagelijkse waarden van B-12 voor volwassenen variëren van 2,4 tot 2,8 microgram, afhankelijk van zwangerschap en borstvoeding. In tegenstelling tot de meeste andere B-vitaminen, die binnen enkele dagen worden uitgescheiden, wordt B-12 normaal gesproken gedurende vele maanden of jaren in het lichaam opgeslagen en is er niet veel B-12 nodig op een regelmatige basis. Sommige aandoeningen, zoals pernicieuze anemie, resulteren echter in een slechte absorptie van B12 door het lichaam.
Nieropname en opslag
Je nieren zijn verantwoordelijk voor het filteren van veel voedingsstoffen uit het bloed en de lymfe, waaronder vitamine B12 en andere B-vitamines, zoals foliumzuur. Naast vitamine-conservering is de tubulaire opname door de nieren belangrijk voor het vitaminemetabolisme, de opslag en de homeostase, volgens een studie gepubliceerd in een editie van het medische tijdschrift "Renal Physiology 2006". Voor mensen met chronische nierinsufficiëntie of acuut nierletsel, hogere niveaus van vitaminen en andere voedingsstoffen worden meestal uitgescheiden in de urine. Verhoogde niveaus van homocysteïne in het bloed wijzen op weinig B12 in uw lichaam. Homocysteïne beschadigt de bloedvaten en is gekoppeld aan hart- en vaatziekten.
Potentiële toxiciteit
De natuurlijke vorm van B-12 die in dierlijk voedsel is, wordt cobalamine genoemd, dat vrijwel niet-toxisch is en niet wordt geassocieerd met ernstige bijwerkingen. Synthetische versies van B-12 zijn potentieel potentieel toxisch in grote doses en kunnen allergische reacties veroorzaken. Het meest voorkomende B12-supplement op de markt is cyanocobalamine, dat cyanide vormt - een neurotoxine - als bijproduct. Zulke kleine hoeveelheden cyanide vormen niet veel een bedreiging voor mensen met gezonde levers en nieren, maar voor mensen met disfunctionele organen wordt het risico versterkt. Zieke nieren kunnen cyanide niet ontgiften in thiocyanaat, wat onschadelijk is en gemakkelijk wordt uitgescheiden.
suggesties
Mensen met chronische nierziekte hebben een hoger risico op B12-deficiëntie, dus suppletie kan gerechtvaardigd zijn. Echter, cyanocobalamine vormt een iets hoger risico voor nierpatiënten, dus andere vormen zoals methylcobalamine, hydroxocobalamine of adenosylcobalamine kunnen veiliger zijn. Therapeutische doses van B-12 met injectie variëren tussen 500 en 1.000 microgram. Als u orale supplementen neemt, plaats de tablet dan onder uw tong voor een betere opname.
