Neuromusculaire vermoeidheid is een onvermijdelijk gevolg van aanhoudende fysieke activiteit. Wanneer u de bewuste beslissing neemt om te bewegen, werken veel processen in het centrale zenuwstelsel samen om activeringssignalen aan uw spieren te leveren. Er zijn ook een aantal reacties in de spieren die nodig zijn om dit bewegingsplan in actie te brengen. Neuromusculaire vermoeidheid treedt op wanneer een van deze mechanismen wordt belast.
Bijwerkingen
De effecten van neuromusculaire vermoeidheid zijn verschillend, afhankelijk van de fysieke taken die u uitvoert. Tijdens zeer zware inspanning, vereist neuromusculaire vermoeidheid een vermindering van de werksnelheid, terwijl bij minder veeleisende inspanningen dezelfde werksnelheid kan worden gehandhaafd met een verhoogde perceptie van problemen. In het laatste geval moeten lichaamssystemen harder werken om dezelfde hoeveelheid werk te bereiken, wat met name problematisch is voor het cardiovasculaire systeem omdat het hart naar hogere niveaus wordt geactiveerd. Dit zal een hogere bloeddrukrespons, een hogere hartslag en een verhoogde vraag naar zuurstof door hartweefsel veroorzaken.
Centrale en perifere vermoeidheid
Neuromusculaire vermoeidheid kan zowel centrale als perifere elementen hebben. Zoals uitgelegd door S.C. Gandevia in het nummer "Physiological Reviews" van oktober 2001, bestaat er controverse over de mate waarin elk van deze bijdraagt aan de vermoeide staat. Perifere aspecten zijn aspecten die optreden in de spieren die de taak uitvoeren. Deze processen zijn gemakkelijker te beoordelen, en daarom hebben ze de meeste aandacht gekregen in de literatuur. Uit een groeiend aantal onderzoeken blijkt echter dat in sommige gevallen ten minste een deel van het prestatieverlies als gevolg van vermoeidheid te wijten is aan centrale mechanismen. Deze omvatten alles dat kan interfereren met het vermogen van de hersenen om te signaleren voor de juiste spierrespons.
Neuromusculaire conditionering
Ongeacht of het afkomstig is van centrale of perifere locaties, de mate van neuromusculaire vermoeidheid die u ervaart bij het uitvoeren van een fysieke taak hangt af van de relatieve moeilijkheidsgraad van de taak. Wanneer spieren niet regelmatig worden uitgedaagd door veeleisende fysieke inspanningen, wordt het neuromusculaire systeem minder capabel en neemt de relatieve moeilijkheid die samenhangt met elke fysieke taak die u uitvoert, toe. Dit betekent dat zelfs typische fysieke activiteiten van het dagelijks leven significante neuromusculaire vermoeidheid kunnen veroorzaken. Het doel van lichaamstraining is om systematisch uw neuromusculaire systeem te overbelasten om het te dwingen zich aan te passen aan hogere niveaus van ontwikkeling. Het eindresultaat is dat de neuromusculaire vermoeidheid die je ervaart tijdens de trainingssessie je lichaam zodanig conditioneert dat de andere fysieke activiteiten die je in je leven uitvoert veel minder stressvol zijn.
Progressieve weerstandoefening
De positieve veranderingen die u kunt verwachten van een oefenprogramma zijn zeer specifiek voor het type oefening dat u uitvoert. Om de neuromusculaire functie uit te dagen en het te verbeteren, moeten uw spieren tegen belastingen werken die ze slechts gedurende korte perioden kunnen verplaatsen. Progressieve weerstandsoefening met vrije gewichten of machines biedt deze stimulus en een gewicht dat u niet langer dan 90 seconden kunt heffen en laten zakken voordat u moet rusten, is de juiste weerstand voor dit type training. De progressieve aard weerspiegelt het feit dat de juiste belasting nu niet degene is die u in de toekomst zou moeten gebruiken, omdat wanneer uw systeem zich aanpast, er een grotere belasting nodig is om dezelfde stimulatie op te wekken. De Physical Activity & Public Health Guidelines van het American College of Sports Medicine en de American Heart Association stellen dat gezonde personen twee keer per week progressieve weerstandsoefeningen moeten uitvoeren voor alle belangrijke spieren van het lichaam.
De goedkeuring van de arts
Om neuromusculaire vermoeidheid en de bijbehorende cardiovasculaire stress tijdens al uw dagelijkse fysieke activiteiten te verminderen, moet u het regelmatig ervaren tijdens progressieve trainingssessies. Dit betekent dat het onvermijdelijk is dat dergelijke sessies uw cardiovasculaire systeem zullen benadrukken. Om deze reden moet u uw arts raadplegen voordat u met een progressief trainingsprogramma voor weerstand begint.
