Wanneer het lichaam van een persoon zijn eigen cellen of organen aanvalt omdat het deze niet als een deel van het lichaam kan identificeren, wordt er gezegd dat hij een auto-immuunziekte heeft. Sommige van deze aandoeningen omvatten lupus, artritis, de ziekte van Graves (schildklieraandoening), sclerodermie, myasthenia gravis, auto-immune trombocytopenie purpura en vele andere stoornissen. In al deze gevallen is er een abnormale immuunrespons op verschillende stimuli die de omstandigheden veroorzaken, en bij sommige hiervan zijn de resulterende tekens en symptomen de eerste sleutel om artsen te helpen deze aandoeningen voor behandeling te identificeren.
Wanneer het lichaam van een persoon zijn eigen cellen of organen aanvalt omdat het deze niet als een deel van het lichaam kan identificeren, wordt er gezegd dat hij een auto-immuunziekte heeft. Sommige van deze aandoeningen omvatten lupus, artritis, de ziekte van Graves (schildklieraandoening), sclerodermie, myasthenia gravis, auto-immune trombocytopenie purpura en vele andere stoornissen. In al deze gevallen is er een abnormale immuunrespons op verschillende stimuli die de omstandigheden veroorzaken, en bij sommige hiervan zijn de resulterende tekens en symptomen de eerste sleutel om artsen te helpen deze aandoeningen voor behandeling te identificeren.
