Een miskraam verwijst naar het verlies van een foetus vóór 20 weken zwangerschap. De meeste miskramen komen vóór de 12e week tijdens de zwangerschap voor, zoals vermeld door de Mayo Clinic. Miskramen komen over het algemeen voor van abnormaliteiten tot de foetus en bepaalde maternale problemen, hoewel de oorzaak onbekend kan zijn. Sommige miskramen kunnen plaatsvinden als een late menstruatie, voordat enige waarschuwingssignalen zichtbaar zijn.
Vaginale bloeding
Vaginale bloeding of spotting kan een waarschuwing zijn voor een miskraam. Zwaardere doorbloeding kan ook aanwezig zijn. Het bloed kan er bruin of felrood uitzien. Er kan roze of duidelijke vaginale vloeistof optreden, met of zonder pijn. Stolsels kunnen vaginaal worden uitgedreven en kunnen placenta of foetaal weefsel aangeven. De Mayo Clinic beveelt aan om elk weefsel in een schone container op te bergen en naar de dokter te brengen. Dit helpt de arts om te bevestigen dat de zwangerschap is opgetreden en dat deze zich niet in de eileider bevindt.
Buikkrampen
De baarmoeder kan samentrekken tijdens een poging foetaal weefsel te verdrijven, waardoor buikkrampen ontstaan. Vaginale bloeding kan aanwezig zijn bij de kramp. Hoe geavanceerder de zwangerschap, hoe ernstiger de krampen, volgens de Merck Manual Home Edition; bloeden zal ook ernstiger zijn.
Griepachtige symptomen
Een miskraam als gevolg van een infectie wordt een septische miskraam genoemd. Dit kan gebeuren tijdens of na een miskraam wanneer het dode foetale weefsel geïnfecteerd raakt. Griepachtige symptomen kunnen een waarschuwing zijn dat er een infectie aanwezig is. Koorts, rillingen en lichaamspijnen komen voor. Sommige vrouwen hebben ook last van delirium, een snelle hartslag en een verlaging van de bloeddruk. Een dikke, stinkende vaginale afscheiding kan ook aanwezig zijn.
Stopzetting van zwangerschapssymptomen
Een afname of stopzetting van zwangerschapsklachten is vaak een waarschuwing dat er een miskraam in behandeling is. Borstgevoeligheid en ochtendmisselijkheid, evenals andere tekenen van zwangerschap, kunnen worden beïnvloed.
Cervicale uitzetting
De Universiteit van Maryland Medical Center beveelt onmiddellijke medische zorg als er een vermoeden van een miskraam bestaat. Een arts zal een grondig onderzoek uitvoeren om elke onderliggende oorzaak te onderscheiden. Een lichamelijk onderzoek inclusief een beoordeling van de baarmoederhals is nodig om te bepalen of een miskraam aanstaande is. Cervicale verwijding met waarschuwingssignalen kan erop duiden dat een miskraam zeer waarschijnlijk is. De zwangerschap kan mogelijk doorgaan als de baarmoederhals gesloten is. Een echografie wordt meestal gedaan in overeenstemming met het onderzoek, om te controleren of er een miskraam heeft plaatsgevonden. Dit helpt de arts om de diagnose te bevestigen en om behandelopties te evalueren die verband houden met de vraag of de zwangerschap duurzaam is of als verdere medische procedures noodzakelijk zijn, aangezien een miskraam heeft plaatsgevonden.
