Nagels zijn geharde huidcellen gemaakt van een eiwit dat keratine wordt genoemd en dat zich in het haar en de huid bevindt. Teennagelschimmel is een veel voorkomende aandoening in de Verenigde Staten, met ongeveer 12 procent van alle Amerikanen die eraan lijden, volgens de American Academy of Dermatology. Een aantal conventionele behandelingen kan worden gebruikt om teennagelschimmel te behandelen.
Topische medicatie
Een arts kan een actueel anti-schimmelmiddel voor de behandeling van teennagelschimmel voorstellen. De arts kan ook adviseren om een over-the-counter-lotion die ureum bevat toe te voegen om de absorptie van schimmeleigenschappen te verbeteren. Ook moet de arts mogelijk het oppervlak van de nagels vijlen, een procedure die debridement wordt genoemd, om de hoeveelheid aangetaste nagel te verminderen, waardoor het medicijn ook effectief kan werken.
Anti-schimmellak
Voor milde tot matige schimmelinfecties in de teennagel kan het het beste zijn om een anti-schimmel nagellak te gebruiken die is voorgeschreven door een arts genaamd ciclopriox, ook wel bekend als penlac. Dit medicijn wordt minstens één keer per dag op de geïnfecteerde nagels en de omliggende huid geverfd. Na ongeveer zeven dagen ciclopriox te hebben gebruikt, moet het worden verwijderd met alcohol met pads of een watje. De Mayo Clinic zegt dat het continu gebruik van ciclopriox gedurende ongeveer een jaar showen was om schimmelinfecties door nagels te behandelen.
Chirurgie
Een arts kan een operatie voorstellen als een nagelinfectie ernstig of pijnlijk is, volgens de Mayo Clinic. Tijdens de operatie kan de nagel worden verwijderd en zal een nieuwe nagel op zijn plaats groeien, maar deze zal langzaam binnenkomen en kan een jaar duren om volledig terug te groeien.
