Als je het over kerntraining hebt, rolt de uitdrukking 'laterale flexie' niet van je tong; het is echter een essentieel onderdeel van het bouwen van een sterke stam die je kan helpen atletische en dagelijkse activiteiten gemakkelijk, finesse en minder risico op letsel uit te voeren. Laterale flexie omvat meerdere spieren van de romp en kan helpen uw wervelkolom te versterken en uit te rekken.
Spieren
Laterale flexie omvat het buigen van de zijkant van de middellijn van het lichaam, abductie genaamd, en vervolgens terug rechttrekken naar het midden, genaamd adductie. Samen met rotatie, voorwaartse flexie en extensie, is het een van de vier bewegingen die mogelijk zijn door de wervelkolom. U gebruikt uw interne en externe obliques aan de zijkanten van uw buikspieren; de rectus abdominus, de oppervlakkige voorbuikspier; en de dwarse abdominis, een diepe stabiliserende buikspier, om de actie te voltooien. Daarnaast is de quadratus lumborum, spieren diep in de onderrug gelegen; de transversospinalis, korte spieren gevonden tussen de wervels; en de erector spinae, een groep spieren die langs de wervelkolom liggen.
Afslanken van de taille
Kantbuigen, of laterale flexie, geeft je taille niet effectief een tint. Spottraining is niet mogelijk. Len Kravitz, een professor aan de Universiteit van New Mexico, merkt ook op dat de diepere ruggenmergspieren actiever en efficiënter zijn tijdens zijbuigen dan de buikspieren. Als je je pijn voelt na een laterale flexie-training, is dat niet omdat je je zijkanten effectief hebt bijgesneden. Kravitz zegt dat het meestal is omdat je de obliques hebt overbelast en de bewegingen te snel hebt uitgevoerd.
Verhoogde bewegingsbereik
Laterale flexie is nuttig bij het vergroten van het bewegingsbereik van de wervelkolom. Voer de bewegingen op een langzame, opzettelijke manier uit en wissel van links naar rechts voor het meeste effect. U kunt laterale flexie uitvoeren als u staand, zittend of liggend op de grond staat.
De nek
Je kunt ook laterale flexie in de nek uitvoeren om de sternocleidomastoide spier te bewerken, een van de grootste, meest oppervlakkige spieren in de nek. Laterale nekflexie omvat het buigen van het hoofd naar de zijkant, zodat het oor naar de schouder valt en dan teruggaat naar het midden. Wanneer je deze beweging uitvoert, activeer je ook de splenius, gelegen aan de bovenste cervicale wervelkolom; de erector spinae; de levator scapulae, spieren aan de zijkant van de nek die de schouderbladen opheffen; en het bovenste deel van de trapezius, een trapeziumvormige bovenrugspier tussen de schouderbladen. U gebruikt laterale nekflexie om het nekbereik van de beweging te verbeteren en om strakke spieren uit te rekken.
