De term "Hawaiiaanse gember" is dubbelzinnig, omdat commerciële productie van meer dan één plant die bekend staat als "gember" plaatsvindt op Hawaii. Zowel de wortelstok die in de keuken wordt gewaardeerd als de bloem die als decoratie wordt gebruikt, behoren tot de gemberfamilie of de Zingiberaceae, dus het is geen wonder dat ze een naam delen. De ene is echter eetbaar en de andere niet.
Hawaiiaanse productie van gemberwortel
Wanneer u het woord 'gember' hoort, denkt u waarschijnlijk aan de smaakvolle wortel die als kruid wordt gebruikt in vele Aziatische keukens. Hawaii is uniek in de 50 Amerikaanse staten, omdat de commerciële productie van gemberwortel daar plaatsvindt. Hawaii produceert echter niet genoeg gember om aan de Amerikaanse vraag te voldoen. In 2003 bijvoorbeeld, produceerde Hawaii 6.545 metrische ton verse gember, terwijl de natie nog eens 26.103 metrische ton importeerde uit andere landen zoals China, Brazilië en Thailand.
Gemberwortel eetbaar maken
Om de "handen" van gember te maken die je gewend bent in supermarkten te zien, moeten gemberkwekers de geoogste wortelstok wassen, drogen en genezen. Ruw weggedrag tijdens het wassen kan de huid van de wortelstok verwijderen en het product kneuzen. Om dit te voorkomen, oogsten telers meestal laat in het seizoen gember, nadat het bovengrondse deel van de plant is opgedroogd en is gestorven. Na het wassen van de wortels, vervoeren telers ze naar gescreende rekken in magazijnen, waar ze volledig drogen en uitharden gedurende een periode van drie tot vijf dagen. Door onvoldoende uitharding kan schimmel zich ontwikkelen aan de uitgesneden uiteinden, terwijl te veel uitharding het gewicht van de wortels vermindert en het glanzende huidoppervlak dat gemberwortel zo aantrekkelijk maakt voor kopers, vernietigt.
Gember kan ook vroeg worden geoogst, voordat de wortelstok zeer vezelig wordt. Dit speciale product, bekend als "jonge gember", wordt gebruikt voor het beitsen.
Ginger Overdosis
Een hoeveelheid van 2 tot 4 gram gemberwortel per dag is over het algemeen veilig. Meer dan dat, kunnen echter baarmoeder-stimulerende eigenschappen hebben. Gecontroleerde studies van dieren en mensen moeten nog nadelige effecten op de foetus aantonen. Niettemin is gember in hoge of medicinale doses gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap en borstvoeding. Grote doses gember worden ook niet aanbevolen voor mensen die lijden aan galstenen en voor de twee weken voorafgaand aan de operatie. Hartritmestoornissen en depressie zijn ook geassocieerd met een overdosis gemberwortel.
Sier gember
De bloemen vallen onder het geslacht Alpinia, genoemd naar de Italiaanse plantkundige Prosper Alpinus. Zogenoemde "rode gember", die zowel roze als rood kan zijn, is A. purpurata; het is ook bekend als Tahitiaanse rode gember, struisvogelpluim, vuurgember en fakkelgember. "Witte gember" verwijst meestal naar A. zerumbet, ook wel shell ginger genoemd.
Gebruikt voor Ornamental Ginger
Over het algemeen worden noch de bloesems noch de wortels van siergemberbloemen als eetbaar beschouwd. In plaats daarvan worden ze gebruikt in landschapsarchitectuur, bloemstukken en de creatie van traditionele lei-kettingen. Ze worden ook gebruikt bij de productie van wierook.
Alpinia Toxiciteit
Volgens het project Pacific Island Ecosystems at Risk is Alpinia purpurata niet toxisch voor dieren. Alle delen van een Alpinia-soort worden echter als giftig beschouwd. Dr. Alice B. Russell van de North Carolina State University schrijft dat de bladeren, stengels en wortels allemaal bij inname cardiale effecten kunnen veroorzaken. Deze effecten worden geclassificeerd als lage toxiciteit. Sap van siergember veroorzaakt korte, minimale huid- en oogirritaties.
