De meeste vrouwen verwachten tijdens de zwangerschap ten minste één echografie te ontvangen. Terwijl het paar verwacht dat een kind uitkijkt naar de echo als een gelegenheid om hun baby voor de eerste keer te zien en vaak om te leren of ze een meisje of een jongen hebben, beschouwt de dokter de echografie als een kans om ervoor te zorgen dat de foetus gezond en ontwikkelt zich goed. De arts kan informatie uit de echografie gebruiken om de zwangerschapsduur van de foetus te bepalen, de hartslag te controleren en aangeboren problemen met de baby op te sporen.
Standaard echografie
Een standaard echografie is het meest voorkomende type dat tijdens de zwangerschap wordt uitgevoerd. De technicus houdt een wandvormige transducer vast en wrijft deze over de maag om tweedimensionale afbeeldingen van de baby te maken. Als de arts reden heeft om problemen met de foetus te vermoeden, kan hij de technicus vragen om een geavanceerde echografie uit te voeren. In een geavanceerde echografie wijst de arts op zorgwekkende punten en de technicus besteedt speciale aandacht aan die gebieden.
Transvaginale scan
In het geval van een hoogrisicozwangerschap of als de moeder gezondheidsklachten heeft, wil de verloskundige mogelijk eerder een echografie uitvoeren dan een standaard echografie. In deze gevallen wordt een transvaginale echografie gebruikt. De technicus voegt de transducer in de vagina in om de scan uit te voeren. Zodra de zwangerschap tien weken bereikt, zal de verloskundige meestal een standaard echo kiezen.
Foetale echocardiografie
Deze echografie beoordeelt potentiële problemen met de ontwikkeling en anatomie van het hart van de baby en diagnosticeert eventuele vermoede hartafwijkingen. De verloskundige kan een foetale echocardiograaf aanbevelen als hij iets verdachts ziet op de standaard echo. Hij kan ook een foetale echocardiograaf aanbevelen als de patiënt of haar partner een voorgeschiedenis heeft van hartafwijkingen of als de arts onregelmatigheden opmerkt in de foetale hartslag. De technicus kan foetale echocardiografen uitvoeren, vaginaal of via de buik.
3D-echografie
Een 3-D echografie maakt gebruik van computersoftware samen met een speciaal ontworpen transducer om een vollediger beeld van de baby te genereren. De transducer neemt afbeeldingen in een reeks plakjes die, wanneer ze naar de computer worden verzonden, een driedimensionaal beeld vormen.
Dynamische 3D-echografie
Deze echo wordt vaak een 4-D echografie genoemd en gebruikt speciaal ontworpen transducers om een meer realistisch beeld van de baby te geven. Ouders vinden het leuk om de dynamische 3D-echo's te zien omdat ze hun baby in actie kunnen zien. De arts en de ouders kunnen de baby in de baarmoeder zien bewegen. Hoewel 3-D en dynamische 3D-echo's leuk zijn voor de ouder, bieden ze geen diagnostisch voordeel ten opzichte van standaard echografie.
