Het vermogen om een besneeuwde berg op te drijven met halsbrekende snelheden en een onberispelijke vorm vereist adequate en geschikte brandstof, verbruikt op optimale tijden gedurende de dag. Olympische skiërs hebben daarom een wetenschappelijk ontworpen voedingsplan nodig, dat dicteert wat ze eten tijdens de training, in het laagseizoen en vóór en na een race of Olympisch evenement.
misvattingen
Een dieet met de naam Alpine Ski Diet werd populair in de jaren 1970. Dit dieet had niets te maken met het Amerikaanse skiteam. De marketeers van dit eiwitrijke, koolhydraatarme dieet beweerden dat volgers die zich aan het plan hielden in twee weken 20 pond konden verliezen. Het enige wat je hoefde te doen, was $ 2 sturen naar een adres in Alpine, Californië. In september 1972 oordeelde de Afdeling Consumentenbescherming van het postkantoor van de Verenigde Staten dat deze claims een valse vertegenwoordiging vormden. Er is een stopbestellingsopdracht verzonden. De beschuldigingen van gewichtsverlies waren niet de enige leugens die met dit dieet verband hielden. De minimale koolhydraten en het hoge eiwitgehalte van het dieet wijzen erop dat het voor Olympische skiërs onvoldoende brandstof zou bieden.
Functie
Eiwit herstelt spierbeschadiging, maar de auteurs van het internationaal langlaufvoedingsdocument van de International Ski Federation waarschuwen dat proteïne slechts een kleine rol speelt in het energieverbruik. Koolhydraten, wanneer opgeslagen in het lichaam als glycogeen, zijn de primaire energiebron. Vetten zorgen voor isolatie in koude omgevingen en kunnen een extra bron van energie zijn voor Noordse skiërs, die concurreren op lange afstandsevenementen. Vrouwelijke olympische skiërs hebben mogelijk ijzer en suppletie nodig. Een studie uit 1987, gepubliceerd in het "Journal of Sports Science", beschrijft de ijzerstatus van Olympische skiërs, skiërs en hockeyers. Hoofdauteur DB Clement meldt dat de meeste vrouwelijke atleten een soort ijzertekort hadden. IJzergebrek kan leiden tot bloedarmoede door ijzertekort, wat de sportprestaties kan belemmeren.
Kenmerken
In 1985 werkte het Amerikaanse skitteam samen met Shaklee, een voedingsbedrijf, dat een onderzoek naar de eetgewoonten van Olympische skiërs lanceerde. De studieresultaten inspireerden veranderingen in het voedingspatroon. Het team gebruikt nu een dieet dat bestaat uit 55 tot 60 procent koolhydraten, 25 tot 30 procent vetten en 10 tot 15 procent eiwit, meldt sportschrijver Bob Ottum in een artikel op de Sports Illustrated-website.
overwegingen
Het Amerikaanse skieteam maakt in bepaalde situaties gebruik van voedingssupplementen, maar deze supplementen moeten worden goedgekeurd door de skitteam-arts. Groep A-supplementen worden onder supervisie aanbevolen en kunnen antioxidanten, calcium, elektrolytenvervangende dranken en sportrepen en -gels bevatten. Groep B-supplementen vereisen goedkeuring en worden alleen gebruikt onder strikt toezicht. Probiotica en ijzer zijn voorbeelden van groep B-supplementen.
Preventie / Solution
Post-eventvoeding speelt een sleutelrol bij het voorkomen van vermoeidheid, ziekte en letsel. De pagina over het Amerikaanse skiteam bevat een document waarin de voedingsbehoeften na de vlucht worden uitgelegd. Team-voedingsdeskundigen adviseren skiërs om kort na een wedstrijd een maaltijd met eiwitten, koolhydraten en vetten te consumeren. Onmiddellijke koolhydraatconsumptie is vereist om glycogeenuitputting te voorkomen.
