Snowboarders zijn meestal bekend voor het slaan van sprongen, rijsporen en het lanceren van de halfpipe, maar rijders zijn te vinden op alle soorten terrein op de berg. Velen genieten van het terreinpark en de halfpipe, maar anderen vinden het leuk om backcountry door het bos te rijden, buckels te ontwijken, vers geprepareerde pistes af te snijden of van elk een beetje te genieten.
Trail-aanduiding
Alle Noord-Amerikaanse ski- en snowboardresorts gebruiken hetzelfde systeem om hun routes te beoordelen. Deze ranglijsten zijn altijd gebaseerd op de moeilijkheid van het terrein voor het specifieke gebied van het resort. De paden zijn gemarkeerd als groene cirkels (eenvoudig), blauwe vierkanten (moeilijker) en zwarte ruitjes (het moeilijkst). De meeste resorts hebben de meeste blauwe vierkante paden, die ongeveer 50 procent van de pistes uitmaken, vervolgens 25 procent groene cirkelpaden en 25 procent zwarte diamant.
Half pipe
De halfpijplijn is genoemd omdat hij er precies uitziet als een stuk pijp dat in de lengte is gesneden en het in een "U" -vorm verandert. Je begint op een helling voor de buis en wint snelheid om de pijp te betreden. De halfpipe is op een neerwaartse helling, dus je gaat aan de ene kant en rijdt heen en weer tussen de muren zonder snelheid te verliezen. Je springt dan uit de pijp en voert lucht en trucs uit aan de bovenkant van elke muur totdat je het einde hebt bereikt. De halfpipe wordt meestal aangeduid als een zwarte ruit en mag alleen worden gebruikt door gevorderde ruiters.
Het Terrain Park
Het terreinpark is een andere plek voor gevorderde snowboarders om sprongen te maken, rails te rijden en trucs uit te voeren. Net als de halfpipe wordt het park ook beschouwd als een zwarte diamant. De meeste resorts plaatsen strategisch een aantal parkelementen, zoals rails, sprongen en quarterpipes - een klein gedeelte van een muur van een halfpipe - op locaties waar de renners meerdere obstakels kunnen raken en een aantal manoeuvres kunnen uitvoeren in een enkele run. De meeste resorts hebben een parkmanager die verantwoordelijk is voor het herschikken van de parkelementen en het toevoegen van nieuwe tijdens het skiseizoen om freestyle rijders terug te laten komen.
Backcountry Trails
Backcountry trails zijn routes die niet gemarkeerd en niet geprepareerd zijn. Dit type terrein is alleen voor ervaren snowboarders en je moet achterland rijden zonder de juiste lawine en eerste hulp uitrusting. Sommige resorts bieden gidsen om u mee te nemen naar achterlandgebieden van de berg, terwijl anderen skigebieden bieden voor backcountry-rijden die worden bewaakt door een ski-patrouille voor lawines en andere gevaren. Backcountry trails worden altijd gemarkeerd als zwarte diamanten, maar sommige worden zelfs gemarkeerd als dubbele zwarte diamanten om de extreme moeilijkheidsgraad van het gebied te benadrukken.
Moguls
Bijna heeft elke toevlucht minstens een paar looppas die aan moguls wordt gewijd. Deze afdalingen zijn over het algemeen steil en bezaaid met grote hopen aan opeengehoopte sneeuw die renners kunnen doorkruisen of als sprongen kunnen raken. Resorts hebben nooit de buckelpistes, waardoor de hobbels groter worden als skiërs en snowboarders de sneeuw om hen heen inslaan. Moguls kan lastig zijn om te manoeuvreren als je geen scherpe bochten op je snowboard onder de knie hebt, en ze worden het vaakst beoordeeld als blauwe vierkante of zwarte ruitvormige trails, afhankelijk van hoe steil de berg is.
Freeride-routes
Freerideroutes zijn de meest voorkomende routes in elk ski- en snowboardresort. Ze worden dagelijks verzorgd en variëren van steile hellingen tot aan de bodem tot lange, gemakkelijke afdalingen die aan elkaar zijn gekoppeld voor een meer uitgesponnen rit. Omdat de kijkcijfers van de trails zijn gebaseerd op de moeilijkheidsgraad van het terrein voor dat gebied, kan een groene cirkel op een steile berg in Colorado te geavanceerd zijn voor een beginner die op een veel kleinere berg groene cirkelrunnen heeft gereden. Dit geldt ook voor blauwe vierkante en zwarte ruitjeslopen, dus onderzoek altijd de routekaart van het skioord of overleg met de ski-patrouille voordat je de piste op gaat.
