Vitamine B-6 en vitamine B-12 zijn belangrijke leden van de vitamine B-familie, maar ze zijn niet identiek wat betreft hun voordelen voor het lichaam of de manier waarop het lichaam ze verwerkt. Hoewel ze vaak in combinatie worden ingenomen in de vorm van B-complexsupplementen, kunnen ze onafhankelijk worden genomen en hebben ze verschillende natuurlijke bronnen. De verschillen tussen hen zijn belangrijk om te begrijpen om ze optimaal te gebruiken om uw gezondheid mogelijk te stimuleren.
Opslag in het lichaam
Het lichaam slaat B-6 en B-12 op in de lever, maar een tekort aan B-12 komt vaker voor, volgens het Linus Pauling Institute. Een B12-tekort kan het gevolg zijn, omdat het lichaam moeite heeft om B-12 uit het dieet te absorberen, vooral naarmate het ouder wordt, waardoor een tekort vaker voorkomt bij oudere Amerikanen die hun bestaande vitaminewinkels hebben uitgeput zonder ze te kunnen aanvullen.
Chemische make-up
Vitamine B-12 heeft een unieke structuur gedeeld door geen andere vitamine, merkt het Linus Pauling Instituut op. Het bevat het zeldzame element kobalt, waardoor het de enige vitamine is die een metaalion in zijn systeem heeft. Daarentegen zijn de drie meest voorkomende vormen van vitamine B-6 gebaseerd op pyridoxine, pyridoxal en pyridoxamine. Beide vitamines zijn in water oplosbaar en metaboliseren in de lever.
Mentale gezondheid
Vitamine B-6 en B-12 spelen verschillende rollen in de geestelijke gezondheid. Vitamine B-6 is essentieel voor de synthese van neurotransmitters, en beïnvloedt de niveaus van de hersenen van de stemmende neurotransmitters serotonine en dopamine, volgens het kantoor van voedingssupplementen. Aan de andere kant, vitamine B-12 is gerelateerd aan geheugen, met lage niveaus van B-12 geassocieerd met zowel dementie als de ziekte van Alzheimer. Suppletie van B-12 voor mensen met dementie heeft veelbelovend aangetoond in het verminderen van de symptomen, hoewel het supplement geen remedie is, rapporteert het Linus Pauling Institute.
Gevaar voor het lichaam
Vitamine B-12 en vitamine B-6 vormen verschillende risicofactoren voor het lichaam. Vitamine B-6 is ontworpen om in de meeste levensduren in doses van 1,3 mg per dag te worden ingenomen, met een bovengrens van 100 mg per dag. Overschrijding van deze bovengrens kan leiden tot zenuwbeschadiging, vooral in de armen en benen, merkt het kantoor van voedingssupplementen op. De schade is omkeerbaar als vitamine B-6 niveaus worden verlaagd. Aan de andere kant merkt het Linus Pauling Institute op dat vitamine B12 geen bovengrens heeft en dat hoge doses geen bekende bijwerkingen veroorzaken tenzij er een reeds bestaande B-12-gevoeligheid is.
