De meeste ouders zijn constant op zoek naar tekenen van abnormale ontwikkeling bij hun kinderen en maken zich zorgen als hun baby's geen tekenen van ontwikkeling vertonen als de meeste kinderen dat doen. Baby's ontwikkelen zich in hun eigen tempo, soms vallen ze achterop in het ene gebied of racen ze vooruit in het andere. Zolang de ontwikkeling binnen een normaal bereik valt, is het meestal geen reden tot bezorgdheid om een mijlpaal te laat te bereiken. Als uw baby echter veel later dan verwacht de mijlpalen bereikt, moet u uw arts raadplegen.
Definitie
Baby's groeien en ontwikkelen zich met een ongelooflijke snelheid tijdens hun eerste levensjaar. Volgens de American Academy of Pediatrics ontwikkelen baby's bepaalde fysieke, sociale en sensorische vaardigheden, ontwikkelingsmijlpalen genoemd, gedurende deze periode. Als een baby niet op de verwachte tijd een mijlpaal bereikt, kan ze in dat gebied een ontwikkelingsachterstand hebben. Bijvoorbeeld, een kind begint normaal gesproken te leren lopen tussen 9 en 15 maanden. Als een 20 maanden oud kind nog niet is begonnen met lopen, is dat een ontwikkelingsachterstand.
Soorten
Baby's ontwikkelen zich op verschillende gebieden en ouders moeten er rekening mee houden als hun kind problemen heeft met een bepaald kind. Ontwikkelingsgebieden om op te letten omvatten: fijne motoriek, inclusief grijpobjecten; grove motoriek, zoals lopen; receptieve vaardigheden, zoals begrip; expressieve vaardigheden, zoals spreken; zelfhulpvaardigheden, waaronder het voeden van zichzelf; en sociale vaardigheden, inclusief interactie met anderen.
Identificatie
Een arts gebruikt ontwikkelingsscreenings- en evaluatietests om vast te stellen of een baby een abnormale ontwikkeling doormaakt. Bloedonderzoek voor pasgeborenen onderzoekt genetische, metabole, hormonale en functionele stoornissen die de fysieke en mentale ontwikkeling kunnen beïnvloeden, volgens de March of Dimes. Later in de kindertijd zijn er meer tests om te zien of baby's zich normaal ontwikkelen. Tests kunnen vragenlijsten zijn die door ouders worden beantwoord of die door een arts worden afgenomen. Deze tests beoordelen de sterke en zwakke punten van een kind, en artsen gebruiken de resultaten om te bepalen of vroegtijdige interventie nodig is.
Risicofactoren
Sommige baby's zijn vatbaar voor abnormale ontwikkeling vanwege genetische of omgevingsfactoren. Voorbeelden van genetische factoren zijn chromosomale afwijkingen die leiden tot aandoeningen zoals het Down of Fragile X-syndroom, volgens Merck Manual Online Medical Library. Milieurisico's omvatten blootstelling aan schadelijke stoffen voor of na de geboorte. Voorbeelden hiervan zijn alcohol- of drugsgebruik door de moeder tijdens zwangerschap of borstvoeding; ziekten zoals syfilis of HIV; of slechte voeding tijdens de kindertijd.
Vroege interventie
Als een ouder vermoedt dat zijn kind langzamer ontwikkelt dan verwacht, is het belangrijk dat het kind een arts voor een evaluatiebeoordeling ziet. Vroegtijdige interventie kan zorgen wegnemen, middelen identificeren en een actieplan opstellen. Vroegtijdige interventie helpt een baby ook ontwikkelingsmijlpalen bereiken op meerdere gebieden. Als een kind bijvoorbeeld een spraakvertraging heeft, kan dit voorkomen dat het sociale of emotionele mijlpalen bereikt. Door vroegtijdig aandacht te besteden aan de speciale behoeften van een kind, kan ze de hulp krijgen die ze nodig heeft om gelijke tred te houden met haar leeftijdsgenoten.
