Kalium is een essentieel mineraal en elektrolyt dat essentieel is voor het goed functioneren van het lichaam. Alle cellen, weefsels en organen hebben kalium nodig. Als een elektrolyt heeft kalium het vermogen om te dissociëren en ionen te vormen die elektriciteit geleiden. Kaliumconcentraties, zowel binnen als buiten de cellen, worden strak gecontroleerd door mechanismen in het lichaam. Een kaliumgebrek of hypokaliëmie kan het gevolg zijn van verschillende aandoeningen. Er zijn opmerkelijke symptomen van laag kalium, ongeacht de onderliggende oorzaak.
Functie
Kalium speelt vele belangrijke rollen in het lichaam, zowel als elektrolyt als mineraal. Als een elektrolyt is kalium verantwoordelijk voor het transport van zenuwimpulsen naar uw cellen en het geleiden van elektriciteit. Kalium is betrokken bij de zenuwfunctie, contractie van de gladde spieren, normale spijsvertering en hartfunctie en regulering van de bloeddruk. Kalium werkt nauw samen met natrium om de vochtbalans van uw lichaam in stand te houden. Kalium regelt de pH-balans, juiste groei en ontwikkeling, koolhydraatmetabolisme en eiwitsynthese. De nieren reguleren de hoeveelheid kalium in uw lichaam door de kaliumuitscheiding te beheersen.
Adequate inname
De Food and Nutrition Board van het Institute of Medicine stelde innameniveaus vast voor kalium waarvan is bewezen dat ze de bloeddruk verlagen, zoutgevoeligheid verminderen en het risico op nierstenen minimaliseren. Voor personen ouder dan 14 jaar, zijn de kaliumbehoeften 4,7 g per dag. Kaliumbehoeften stijgen tot 5,1 g per dag voor vrouwen die borstvoeding geven, maar veranderen niet voor zwangere vrouwen. De meeste Amerikanen krijgen niet genoeg kalium uit het voedsel dat ze eten.
Oorzaken van een tekort
Je krijgt kalium door voedsel in je dieet. Wanneer er overtollig kalium is, verwijderen uw nieren het als onderdeel van de urine om een goede elektrolyt- en mineralenbalans in uw lichaam te behouden. Hypokaliëmie is de metabolische toestand die optreedt als de kaliumspiegels in het bloed onder het normale dalen. De meest voorkomende oorzaken van hypokaliëmie zijn diarree, braken of ander verlies van lichaamsvloeistoffen; bepaalde medicijnen, zoals antibiotica en diuretica die het urineren vergroten; consumeren van voedingsmiddelen rijk aan natrium; ziekten die het vermogen van de nieren om kalium te behouden beïnvloeden; eetstoornissen, zoals anorexia en boulimia; zweten; en het eten van grote hoeveelheden drop of het gebruik van producten die zoethout bevatten gemaakt met glycyrrhetinezuur.
symptomen
Een kleine fluctuatie van kalium veroorzaakt meestal geen symptomen. Een opvallende daling kan echter levensbedreigend zijn. Als u lijdt aan een tekort aan kalium, kunt u abnormale hartritmestoornissen, hartkloppingen, constipatie, afbraak van spiervezels, spierzwakte, vermoeidheid, duizeligheid en verlamming ervaren. Duizeligheid wordt gekenmerkt door een zwak, onvast, zwak en zelfs duizelig gevoel. Duizeligheid en duizeligheid kunnen uw vermogen om bepaalde activiteiten uit te voeren onderbreken, maar het is zelden een ernstige of levensbedreigende aandoening.
Duizeligheid en lage bloeddruk
De nieren hebben kalium nodig samen met andere elektrolyten om de waterbalans in het lichaam te handhaven. Als er een beperkte hoeveelheid kalium is door een tekort, scheidt het lichaam het overtollige water via de urine af. Wanneer het lichaam een aanzienlijke hoeveelheid water verliest, kan de bloeddruk dalen. Een lage bloeddruk kan op zijn beurt leiden tot duizeligheid, duizeligheid en zelfs flauwvallen, vooral bij het staan.
Behandeling
Behandeling voor hypokaliëmie hangt af van de oorzaak en de ernst ervan. Milde hypokaliëmie kan worden behandeld door een kaliumrijk dieet te gebruiken of door orale kaliumsupplementen te nemen. Ernstigere gevallen kunnen intraveneus kalium vereisen. Gebruik voedingsmiddelen zoals fruit, groenten, peulvruchten, noten, zaden en bepaalde zuivelproducten om duizeligheid te voorkomen. Raadpleeg uw arts als u vermoedt dat u een kaliumgebrek heeft.
