Communicatie kan zowel verbaal als non-verbaal zijn. Non-verbale communicatie is directer, maar meer ambigu dan verbale communicatie. Mannen en vrouwen verschillen aanzienlijk in hun neiging om non-verbale communicatie te gebruiken, hun vaardigheid in het interpreteren ervan en hun manier om hun betekenis te signaleren. Dienovereenkomstig is het begrijpen van genderverschillen in non-verbale communicatie belangrijk wanneer het gaat om het andere geslacht.
Communicatie benaderingen
Een van de redenen dat mannen en vrouwen verschillen in hun gebruik van non-verbale communicatie is dat hun redenen om te communiceren vaak anders zijn, volgens John Gray, auteur van de bestseller "Mannen zijn van Mars, Vrouwen zijn van Venus." Mannen communiceren over het algemeen om informatie door te geven en specifieke problemen op te lossen, terwijl vrouwen gewoonlijk communicatie gebruiken om gevoelens uit te drukken en emotionele intimiteit te bereiken. Bijgevolg hebben vrouwen de neiging om non-verbale communicatie meer te gebruiken dan mannen.
bekwaamheid
Vrouwen zijn beter dan mannen bij het interpreteren van non-verbale signalen, volgens de website Body Language Expert. Ze zijn ook beter in het lezen van onbedoelde non-verbale berichten, zoals signalen van misleiding. Hoewel mannen vaak non-verbale signalen verzenden, doen ze dat meestal met minder subtiliteit dan vrouwen.
Gebaren en manieren
Jo Freeman, auteur van 'Women: A Feminist Perspective', beweert dat mannen vertrouwen op meer voor de hand liggende gebaren en eerder geneigd zijn om hun handen te gebruiken om zichzelf te uiten. Vrouwen daarentegen hebben de neiging subtielere en ingetogen gebaren te gebruiken en respectvolle gebaren te vertonen, zoals het laten zakken van de ogen bij onderbrekingen of confrontaties.
Gezichtsuitdrukkingen
Vrouwen hebben de neiging om tijdens de communicatie meer oogcontact te maken dan mannen. Een deel van de reden hiervoor is hun neiging om communicatie te gebruiken om een emotionele verbinding tot stand te brengen. Bovendien zullen vrouwen eerder oogcontact gebruiken om de oprechtheid van de andere partij te peilen. Vrouwen zijn ook meestal meer afhankelijk van gezichtsuitdrukkingen om hun betekenis of de intensiteit van hun gevoelens over te brengen.
Nabijheid
Mannen geven de voorkeur aan face-to-face communicatie, terwijl vrouwen meestal net zo comfortabel naast elkaar zitten met hun partner. In overeenstemming met hun grotere verlangen naar intimiteit zijn vrouwen over het algemeen meer tolerant ten opzichte van hechte lichamelijke nabijheid dan mannen; sterker nog, mannen hebben een grotere nabijheid als een teken van agressieve of confronterende bedoelingen. Niettemin hebben verschillende culturen verschillende toleranties voor lichamelijke nabijheid, en deze verschillen overschrijden vaak het verschil tussen geslachten.
aandoenlijk
Omdat mannen meer geneigd zijn dan vrouwen om contact te maken met seksuele intenties, hebben heteroseksuele mannen minder kans om aanraking te gebruiken tijdens gesprekken met andere mannen. Vrouwen zijn daarentegen veel minder terughoudend om andere vrouwen aan te raken, omdat ze ook aanraken gebruiken als een uiting van vriendschap of sympathie.
