Het endocriene systeem omvat een groep organen en lichaamsweefsels die hormonen afscheiden die de activiteit van andere lichaamsweefsels beïnvloeden. Verschillende hormonen helpen bij het reguleren van de activiteit van het spijsverteringskanaal. Aandoeningen die de niveaus van deze hormonen beïnvloeden, kunnen versnelde transittijd door de darmen veroorzaken, wat leidt tot gewichtsverlies en losse ontlasting.
De ziekte van Addison
De ziekte van Addison is een aandoening die wordt gekenmerkt door een progressief falen van de bijnieren, met name de buitenste regio van de klieren die bekend staat als de bijnierschors. Deze regio van de bijnieren produceert en scheidt verschillende belangrijke hormonen, waaronder cortisol en aldosteron. Met de ziekte van Addison blijken de niveaus van zowel cortisol als aldosteron abnormaal laag te zijn.
Patiënten met de ziekte van Addison ervaren vaak diarree en gewichtsverlies, merkt "The Merck Manual for Healthcare Professionals." Andere veel voorkomende symptomen zijn vermoeidheid, donker worden van de huid en sproeten, misselijkheid, braken, duizeligheid, koude intolerantie en uitdroging. De behandeling is gericht op correctie van de hormoondeficiënties met cortisol en aldosteronvervangingstherapie.
Ziekte van Graves
De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte die de schildklier aantast. Met deze aandoening richt het immuunsysteem zich ten onrechte op de schildklier en produceert antilichamen die overproductie en afgifte van de schildklierhormonen stimuleren, legt de American Thyroid Association uit. De ziekte van Graves is het meest voorkomende type overactieve schildklieraandoening of hyperthyreoïdie.
De overmatige schildklierhormonen geassocieerd met de ziekte van Graves veroorzaken een verscheidenheid aan symptomen, waaronder frequente stoelgang en gewichtsverlies. Frank diarree kan bij sommige patiënten voorkomen. Andere mogelijke symptomen van de ziekte van Graves zijn nervositeit, slapeloosheid, prikkelbaarheid, handtrillingen, overmatig zweten, hitte-intolerantie, zwakte en hartkloppingen. De behandeling omvat antithyroid-medicatie om de productie van de schildklierhormonen te verminderen.
thyroïditis
Thyroiditis beschrijft een pijnlijke ontsteking van de schildklier. Met deze aandoening, de schildklier releases buitensporige hoeveelheden van de schildklierhormonen in de bloedsomloop. De symptomen die gepaard gaan met thyroïditis blijken vergelijkbaar te zijn met die van de ziekte van Graves en andere vormen van hyperthyreoïdie, en omvatten verhoogde frequentie van de stoelgang, gewichtsverlies en mogelijk diarree. Schildkliergevoeligheid bewijst vaak een onderscheidend kenmerk van thyroiditis. Schildklierontsteking verdwijnt meestal spontaan, hoewel patiënten een periode van abnormaal verminderde activiteit van de schildklier kunnen ervaren voordat de schildklierhormoonspiegel normaliseert, meldt de American Association of Clinical Endocrinologists.
Zollinger-Ellison-syndroom
Zollinger-Ellison-syndroom is een zeldzame aandoening die wordt gekenmerkt door endocriene tumoren die bekend staan als gastrinomen. Deze tumoren scheiden overmatige hoeveelheden van het hormoon gastrine af, wat leidt tot overproductie van maagzuur, meldt het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Symptomen van het Zollinger-Ellison-syndroom zijn onder meer buikpijn, ernstig maagzuur, misselijkheid, braken, diarree en gewichtsverlies. Behandeling met medicijnen genaamd protonpompremmers helpen de overproductie van maagzuur onder controle te houden. Artsen kunnen aanbevelen chirurgische verwijdering van de tumoren, indien mogelijk.
