Fibromyalgie en multiple sclerose zijn potentieel slopende aandoeningen die tot chronische pijn leiden. Fibromyalgie wordt gekenmerkt door spierpijn en stijfheid, ernstige vermoeidheid en slaapproblemen. Multiple sclerose kan een breed scala aan symptomen veroorzaken, waaronder problemen met het gezichtsvermogen, spierzwakte, pijnlijke spierspasmen en een slechte beheersing van de blaas. Zowel fibromyalgie als multiple sclerose hebben de neiging vaker vrouwen te beïnvloeden dan mannen. Geen van beide stoornissen heeft een duidelijke oorzaak. Ondanks deze overeenkomsten scheiden belangrijke onderscheidingen de twee voorwaarden.
fibromyalgie
Schattingen variëren, maar ongeveer 5 miljoen mensen in de VS hebben fibromyalgie, zeggen auteurs van een artikel uit januari 2008 over 'Artritis en reuma'. Mensen met fibromyalgie ervaren wijdverspreide spierpijn en gevoeligheid van de nek, schouders, heupen en rug. Ernstige spierstijfheid is vaak aanwezig in de ochtend en heeft de neiging overdag te verbeteren. Veel mensen met fibromyalgie melden slapeloosheid en intense vermoeidheid. Hoofdpijn, depressieve stemming, angst en concentratiestoornissen komen ook veel voor. Onderzoekers hebben de oorzaak van fibromyalgie niet geïdentificeerd, maar het immuunsysteem of hormonale afwijkingen kunnen de schuld zijn.
Multiple sclerose
Ongeveer 300.000 mensen in de Verenigde Staten hebben multiple sclerose, volgens een reviewartikel uit maart 2012 in "Pharmacy and Therapeutics." Net als bij fibromyalgie weten onderzoekers niet precies waarom mensen MS ontwikkelen. Niettemin wordt multiple sclerose geclassificeerd als een auto-immuunziekte, terwijl fibromyalgie dat niet is. Van een overdreven actief immuunsysteem wordt gedacht dat het het lichaam ertoe brengt hersen- en ruggenmergweefsel aan te vallen, wat leidt tot MS-symptomen. Mensen met MS rapporteren vaak problemen met wazig zicht, moeite met lopen en verlies van controle over de blaas. MS-symptomen variëren in de loop van de tijd in intensiteit. In tegenstelling tot fibromyalgie zijn MS-symptomen echter niet per se erger in de ochtend.
evaluatie
Een uitgebreid lichamelijk onderzoek kan helpen bij de diagnose van fibromyalgie en multiple sclerose. Aangezien fibromyalgie voornamelijk spiersymptomen veroorzaakt, is de diagnose gedeeltelijk gebaseerd op een gedetailleerd spieronderzoek. Volgens de richtlijnen van de American College of Rheumatology 2010 is een diagnose van fibromyalgie waarschijnlijk wanneer een persoon spiertederheid heeft op 7 of meer specifieke anatomische locaties. Om als fibromyalgie te worden beschouwd, kan geen andere onderliggende aandoening de symptomen verklaren en moeten de symptomen minimaal 3 maanden aanhouden. Multiple sclerose veroorzaakt echter meer neurologische symptomen dan fibromyalgie. Dientengevolge, concentreert het fysieke examen zich meer op de hersen- en zenuwfunctie. Evaluatie van de hersenen met behulp van magnetische resonantie beeldvorming en een spinale tik is ook nuttig bij het diagnosticeren van MS, volgens algemeen gebruikte criteria die in februari 2011 zijn gepubliceerd in "Annals of Neurology." Deze testen spelen geen rol bij de diagnose van fibromyalgie.
Behandeling
Hoewel er overlapping bestaat tussen fibromyalgie en multiple sclerose symptomen, worden verschillende medicijnen gebruikt om de twee stoornissen te behandelen. Vanaf het moment van publicatie zijn drie medicijnen goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration specifiek voor fibromyalgie: duloxetine (Cymbalta), pregabaline (Lyrica) en milnacipran (Savella). Hoewel deze medicijnen chronische pijn aanpakken, zijn ze niet goedgekeurd voor de specifieke behandeling van MS. Een aantal andere geneesmiddelen, die ziektemodificerende middelen worden genoemd, zijn door de Food and Drug Administration goedgekeurd om het opduiken van multiple sclerose te voorkomen. Ziektemodificerende geneesmiddelen die worden gebruikt met MS omvatten glatirameer (Copaxone), mitoxantron (Novantrone) en natalizumab (Tysabri). In tegenstelling tot medicijnen voor fibromyalgie, richten deze middelen zich op activiteiten van het immuunsysteem waarvan gedacht wordt dat ze bijdragen aan MS.
