Volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) contracteert 5 tot 20 procent van de Amerikanen elk jaar het griepvirus (influenza). Griep produceert een spectrum van ziekten, gaande van milde, zelfbeperkte luchtwegaandoeningen tot levensbedreigende longontsteking. Griep beïnvloedt voornamelijk het immuunsysteem, het ademhalingssysteem en het spijsverteringskanaal.
Immuunsysteem
Het immuunsysteem bestrijdt infecties veroorzaakt door de griep en andere virussen, bacteriën, schimmels en parasieten. Volgens 'Harrison's Principles of Internal Medicine' zijn cytokines een soort chemische distress-call die wordt uitgegeven door T-cellen, B-cellen en natural killer-cellen van het immuunsysteem als reactie op een influenza-infectie. De meeste systemische symptomen zoals koorts, spierpijn en hoofdpijn die gepaard gaan met infecties, weerspiegelen feitelijk de afgifte van deze cytokinen door het immuunsysteem. Cytokines cue de hypothalamus in de hersenen om de lichaamstemperatuur te verhogen, wat de enzymen die betrokken zijn bij virale replicatie vertraagt of inactiveert. Cytokinen activeren ook receptoren in de bloedvaten van de hersenen - die hoofdpijn veroorzaken - en trip pijn vezels in de spieren, rekening houdend met het gevoel van niet-specifieke spierpijn en pijn. De afgifte van cytokine staat in verhouding tot de reactie van het immuunsysteem. Daarom neemt de infectie af, evenals de systemische symptomen.
Ademhalingssysteem
Volgens de NIH is influenza in de eerste plaats een respiratoir virus dat zowel bovenste als onderste luchtwegklachten veroorzaakt. De symptomen van de onderste luchtwegen omvatten hoest- en ademhalingsproblemen. De symptomen van de bovenste luchtwegen omvatten keelpijn, loopneus en congestie. Experimentele modellen van influenza-infectie onthullen dat het virus de dood induceert in de cellen langs de luchtwegen. Deze dode cellen worden uitgescheiden, waardoor het virus progressieve cellagen kan infecteren. Respiratoire symptomen van influenza zijn evenredig met de "dosis" van het virus waarmee een persoon is besmet. Virussen repliceren ook het gebruik van iemands eigen cellen zoals een fabriek. Bij mensen met een vertraagde of gebrekkige immuunrespons kunnen kleine initiële doses grote effecten veroorzaken als gevolg van ongecontroleerde groei.
Spijsverteringssysteem
Seizoensinfluenza wordt geassocieerd met een gebrek aan eetlust. Er wordt aangenomen dat dit een secundair effect is van cytokines op de eetlustcentra van de hersenen. Bovendien verminderen ademhalingssymptomen zoals keelpijn en loopneus het verlangen om te eten door slikken pijnlijk te maken en misselijkheid te veroorzaken als gevolg van post-nasale infusie. Seizoensinfluenza wordt zelden geassocieerd met andere gastro-intestinale symptomen zoals braken of diarree. De nieuwe H1N1 of varkensgriep lijkt echter ook in dit opzicht anders te zijn. Volgens een rapport uit 2009 in het "New England Journal of Medicine" van het Novel Swine-Origin Influenza A (H1N1) Virusonderzoeksteam, werd braken, diarree of beide gemeld door bijna 40 procent van de mensen met een in het laboratorium bevestigde Mexicaanse griep. Vergeleken met de effecten van Mexicaanse griep op andere lichaamssystemen waren deze symptomen mild en van korte duur.
