Vitamine B12 is een in water oplosbare vitamine die deel uitmaakt van het B-complex dat verantwoordelijk is voor het energiemetabolisme, de vorming van rode bloedcellen en neurologisch functioneren. Vitamine D is een in vet oplosbare vitamine die het best bekend staat om een onderling afhankelijke relatie met calcium om te helpen bij de opname ervan voor de opbouw en het onderhoud van sterke botten en tanden. Vitamine D is ook gekoppeld aan het verbeteren van de immuniteit en het verminderen van ontstekingen. Het is mogelijk om deficiënt te worden in een of beide van deze vitaminen.
Tekort aan vitamine B12
Een tekort aan B12 komt veel voor bij vegetariërs. Fotocrediet: Serhiy Shullye / iStock / Getty Images Vitamine B12 is een in water oplosbare vitamine, wat betekent dat we deze vitamine dagelijks moeten consumeren van voedsel en suppletie. Wanneer het teveel wordt ingenomen, wordt het dagelijks in de urine uitgescheiden. Sommige mensen - met name oudere volwassenen, mensen met pernicieuze anemie en mensen met verminderde maagzuurgraad of intestinale stoornissen - hebben moeite vitamine B12 te absorberen en als resultaat is vitamine B12-tekort gebruikelijk, tussen 1,5 en 15 procent van de algemene bevolking, volgens Medline Plus. Tekenen en symptomen van een tekort omvatten vermoeidheid, zwakte, obstipatie, gewichtsverlies en neurologische veranderingen. Groepen die een verhoogd risico op B12-deficiëntie hebben, zijn vegetariërs, patiënten met pernicieuze anemie, zwangere en zogende vrouwen en zij die gastro-intestinale chirurgie hebben ondergaan, waaronder maag-bypass.
Tekort aan vitamine D
Vitamine D-tekort kan botten en spieren verzwakken. Fotocredit: Steve Hix / Fuse / Fuse / Getty Images Vitamine D is een vetoplosbare vitamine, wat betekent dat het lichaam overtollig vet en lever opslaat. We kunnen vitamine D verkrijgen uit voedingsbronnen en deze synthetiseren uit direct zonlicht. Een tekort aan vitamine D kan optreden wanneer de inname lager is dan de aanbevolen waarden na verloop van tijd, blootstelling aan zonlicht is beperkt, de nieren kunnen vitamine D niet omzetten in de actieve vorm of de opname van vitamine D uit het spijsverteringskanaal is niet voldoende, volgens de National Institutes of Gezondheid. Symptomen van een vitamine D-tekort kunnen botverlies en spierzwakte omvatten. Botverlies kan na verloop van tijd leiden tot osteopenie en osteoporose, wat kan leiden tot een verhoogd risico op fracturen.
Lab testen en diagnose
Eenvoudige bloedtesten kunnen vitaminetekorten vaststellen. Photo Credit: Fuse / Fuse / Getty Images Vitaminetekorten kunnen worden vastgesteld door bloedonderzoek en evaluatie. Patiënten die tekenen en symptomen van een tekort hebben, moeten hun zorgverlener raadplegen, die de juiste tests zal uitvoeren. Behandeling van een vitamine B12- en D-tekort omvat het nemen van dergelijke vitamines, meestal in een hogere dosering gedurende een bepaalde periode en daarna het herhalen van het bloed om te beoordelen of de niveaus een therapeutisch bereik hebben bereikt. Soms moeten vitamine B12-tekorten worden behandeld met intramusculaire vitamine B12-injecties.
