Wijnsteenzuur is een van nature voorkomend zuur dat voorkomt in veel fruit zoals druiven, bananen en tamarindevruchten. Het is een belangrijke component in de wijnbereiding en verklaart de zure smaak die op de tong wordt aangetroffen in zowel verse druiven als droge wijn. Wijnsteenzuur zorgde ook voor goede veroudering in wijn. Witte kristallen van tartraatzouten kunnen soms uit wijn worden geprecipiteerd wanneer ze worden gekoeld, ze zijn onschadelijk en smaakloos.
Zongedroogde rozijnen
Zongedroogde rozijnen zijn een bron van voedingsvezels en wijnsteenzuur. Inslikken van rozijnen voorkomt constipatie en helpt bij de spijsvertering, blijkt uit een onderzoek van de Sphera Foundation in Californië in 2003. Onderzoekers vonden dat een dieet met 120 g zongedroogde rozijnen positieve effecten had op de spijsvertering.
Wijn
Wijnsteenzuur wordt vaak aangetroffen in wijn. Niveaus en type wijnsteenzuur kunnen de smaak en geur van een wijn beïnvloeden. Onderzoekers in Portugal in 2009 ontdekten dat wijnsteenzuursamenstelling wijnkenners hielp om de locatie van het wijnhuis te bepalen waar die specifieke wijn werd geproduceerd. Deze methode wordt soms gebruikt om valse claims van wijnkwaliteit en herkomst te onderzoeken.
Verse druiven
Druiven bevatten wijnsteenzuur in verschillende concentraties, afhankelijk van de teeltlocatie. Hogere niveaus van wijnsteenzuur worden geassocieerd met hogere niveaus van vitamine C. In Australië concludeerde de School of Agriculture dat het beheersen van de wijnsteenzuurgehaltes in de bodem het mogelijk kan maken druiven te produceren die rijker zijn aan vitamine C.
