Veel mensen ervaren oogsymptomen aan het einde van of net na een verkoudheid. Deze aandoening wordt toepasselijk een "verkoudheid in het oog" genoemd, omdat het meestal de verspreiding van het virus vertegenwoordigt dat verantwoordelijk is voor de koude verspreiding naar het oog. Deze aandoening, een vorm van roze ogen of virale conjunctivitis, komt het meest voor als gevolg van infectie met adenovirus - een veel voorkomende boosdoener voor verkoudheid in het hoofd en de belangrijkste oorzaak van virale conjunctivitis. Symptomen van een verkoudheid in het oog zijn ongemakkelijk maar meestal duidelijk op zichzelf zonder specifieke behandeling.
Oog roodheid
Met een verkoudheid in het oog, infecteert een virus de conjunctiva - het dunne weefselmembraan dat de oogleden bekleedt en de voorkant van de oogbal bedekt. De infectie irriteert dit weefsel en veroorzaakt roodheid van het wit van de ogen. Als je goed kijkt, zie je meestal dunne kronkelige rode lijnen, die kleine verwijde bloedvaten vormen. De binnenkant en de randen van de oogleden verschijnen ook meestal rood.
Lidzwelling
Virale infectie van het bindvlies veroorzaakt een ontstekingsreactie door het immuunsysteem, die bijna altijd leidt tot zwelling van het ooglid. De meeste mensen ervaren slechts milde tot matige zwelling, maar significante zwellingen kunnen optreden bij ernstige gevallen. Ooglid zwelling is meestal het meest uitgesproken bij het wakker worden in de ochtend, en vermindert vaak wanneer koele kompressen worden toegepast op de ogen.
Oogafscheiding
Virale conjunctivitis gerelateerd aan een verkoudheid veroorzaakt typisch een waterige ontlading van de ogen. Veel mensen met een verkoudheid in het oog merken na het slapen enkele milde korstjes op de oogleden of witachtige afscheiding in de ooghoeken. Dit materiaal kan worden verwijderd met een vochtig, warm washandje. Als u het washandje een paar minuten op ooglidcorrosie vasthoudt, maakt u deze los zodat ze kunnen worden weggeveegd zonder verdere oogirritatie. Gooi het washandje direct na gebruik in de was om verspreiding van de infectie naar anderen in uw huishouden te voorkomen.
Oogverbranding en jeuk
Veel mensen met virale conjunctivitis ervaren een aanhoudende branderig gevoel of jeuk in de ogen. Mensen met een koude ogen moeten wrijven in hun ogen vermijden, omdat dit de ogen verder kan irriteren en ertoe kan leiden dat de aandoening wordt verspreid naar anderen. Gekoelde kunsttranen kunnen op de korte termijn verlichting bieden. Ernstige gevallen van virale conjunctivitis kunnen een sensatie opwekken alsof er iets in het oog zit, een symptoom dat artsen een gevoel van een vreemd lichaam noemen.
Andere mogelijke symptomen
Mensen met een verkoudheid in het oog hebben soms last van zwelling en gevoeligheid van de lymfeklieren voor de oren. Deze knopen zwellen als onderdeel van de reactie van het immuunsysteem op de infectie. Ernstigere gevallen van virale conjunctivitis kunnen lichtgevoeligheid of fotofobie veroorzaken. In zeldzame gevallen ontwikkelt zich een wazig zicht met een verkoudheid in het oog. Dit gebeurt wanneer de virale infectie zich uitstrekt van het bindvlies in het hoornvlies, het heldere weefsel onder het bindvlies aan de voorkant van het oog. Mensen met corneale betrokkenheid kunnen halo's rond lichten opmerken.
Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen
Virale conjunctivitis als gevolg van een verkoudheid verdwijnt meestal binnen 7 tot 14 dagen. Er is geen specifieke behandeling voor deze aandoening, maar comfortmaatregelen kunnen ongemakkelijke symptomen helpen verminderen. Raadpleeg uw arts als uw oogklachten langer dan 2 weken aanhouden, of ernstig zijn of verergeren. Veel oogaandoeningen veroorzaken symptomen die lijken op een verkoudheid in het oog, waarvan sommige ernstig zijn en een onmiddellijke behandeling vereisen. Raadpleeg uw arts zo spoedig mogelijk als u een waarschuwing of een symptoom ervaart, zoals: - dikke gele of groene ogenontlading - pijn in of achter de oogbal - ongelijke of vervormde pupillen - verminderd of troebel zicht - huiduitslag nabij het oog of op het ooglid
Gereviewd en herzien door: Tina M. St. John, M.D.
