Methicilline-resistente Staphylococcus aureus, of MRSA, blijft een groot gevaar voor de volksgezondheid in de Verenigde Staten. Onder groeiende druk hebben ziekenhuizen - de belangrijkste bron van MRSA-infecties - strenge hygiëneprocedures ingevoerd om de verspreiding ervan te vertragen. Mensen die in het ziekenhuis zijn opgenomen of die een soort chirurgische ingreep hebben ondergaan, moeten op de hoogte zijn van MRSA-symptomen. Ongeveer een procent van de mensen in de Verenigde Staten zijn dragers van de MRSA-bacterie, volgens informatie die in juni 2008 is vrijgegeven door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Uiterlijk
MRSA kan in eerste instantie op de huid verschijnen als uitslag, puistje of pijnlijke zweer of abces. Sommige mensen hebben een MRSA-infectie aangezien voor een spinnenbeet. Een MRSA-infectie van de huid verschijnt meestal rood en gezwollen. Pus en andere drainage van het geïnfecteerde gebied kunnen ook aanwezig zijn, volgens de CDC. Indien onbehandeld, kan een MRSA-huidinfectie zich snel ontwikkelen tot een diepere infectie die chirurgisch moet worden verwijderd.
symptomen
MRSA-infectiesymptomen variëren afhankelijk van waar de infectie vandaan komt en of deze zich heeft verspreid naar andere organen. Enkele veel voorkomende symptomen van een MRSA-infectie zijn pijn op de infectieplaats, koorts, spier- en gewrichtspijnen, en hoofdpijn en vermoeidheid. Als de infectie in de longen zit, kan dit kortademigheid, rillingen, hoest en koorts veroorzaken. Verbranding of pijn tijdens het plassen, vooral na katheterisatie tijdens de operatie, kan een teken zijn van een MRSA-infectie van de urinewegen.
Risico's
MRSA-huidinfecties zijn besmettelijk en kunnen worden verspreid via huid-op-huidcontact met open snijwonden en schaafwonden, of ze kunnen het lichaam binnendringen via een katheter of beademingsslang. MRSA wordt het vaakst verspreid door ziekenhuizen, dus wordt het volgens de Mayo Clinic allemaal een klein risico voor het verwerven van MRSA als ze in een ziekenhuis worden opgenomen, een chirurgische ingreep ondergaan of in een instelling voor langdurige zorg wonen. Door de gemeenschap verworven of CA-MRSA-uitbraken zijn terug te voeren op overbevolkte situaties, waaronder gevangenissen, militaire trainingsfaciliteiten en kinderopvangcentra, waar het zich verspreidde over verontreinigde oppervlakken, huid-op-huid contact en slechte hygiëne. MRSA komt vaker voor bij oudere volwassenen, mannen die seks hebben met andere mannen en mensen met een verzwakt immuunsysteem, volgens de Mayo Clinic. Mensen met een verlaagd immuunsysteem van een niet-verwante ziekte hebben een hoger risico op het ontwikkelen van een ernstigere MRSA-infectie en moeten vroegtijdig een arts raadplegen als ze een infectie vermoedden. Meer ernstige infecties kunnen longontsteking, bloedbaaninfecties of chirurgische wondinfecties veroorzaken, volgens de CDC. In zeer zeldzame gevallen kunnen MRSA en andere soorten stafylokokbesmettingen leiden tot necrotiserende fasciitis, de zogenaamde "vleesetende" bacteriële infectie. Necrotiserende fasciitis is een ernstige huidinfectie die zich snel verspreidt.
Wanneer kan ik hulp krijgen?
Kleine huidproblemen zoals insecten, wonden en schaafwonden moeten worden gecontroleerd op tekenen van infectie. Volgens de CDC moet een arts elke wond zien die geïnfecteerd raakt. Een arts moet ook worden geraadpleegd als een voorgeschreven antibioticum niet werkt om een infectie te genezen. Een antibioticum werkt niet als de infectie na drie of vier dagen niet beter is, als de infectie steeds erger wordt of als zich na het starten van het antibioticum koorts ontwikkelt of erger wordt.
