Little League-elleboog is de naam die wordt gegeven aan de aandoening die wordt veroorzaakt door herhaalde bewegingen die het gewricht van de elleboog beïnvloeden op het punt waarop het bovenarmbeen, het opperarmbeen, de twee onderarmbeenderen, de ellepijp en de straal ontmoet. Volgens het Children's Memorial Hospital is het een van de meest voorkomende verwondingen van jonge honkbalspelers en treft het typisch werpers tussen 9 en 14 jaar oud. Rehabilitatie wordt gebruikt om de elleboog te behandelen en terug te brengen naar de vorm van het spel.
Little League Elbow
De technische naam voor Little League-elleboog is mediale epicondyle apofysitis. Het beïnvloedt de groeischijf - een zacht gebied van groeiend botweefsel bij kinderen en adolescenten - in het afgeronde deel van de humerus, specifiek bekend als de mediale epicondylus, die de bevestigingsplaats is voor de verschillende spieren en ligamenten in de onderarm die het mogelijk maken het werpen. Ontsteking en irritatie kunnen optreden wanneer er spanning op de groeiplaat van de arm wordt gelegd.
Behandeling
Aangezien de symptomen alleen maar worden verergerd door verdere activiteit van de arm, is rust meestal het belangrijkste aspect in de behandeling van de elleboog van de Kleine Liga. IJs wordt ook toegepast om zwelling te verminderen. Als de elleboog steeds verergerd wordt door stress, kunnen de ligamenten en pezen volledig van het bot afscheuren, wat vaak een operatie vereist, vooral bij meisjes ouder dan 12 jaar en jongens ouder dan 14 jaar. Fysiotherapie wordt vaak aanbevolen om de kracht en stabiliteit van het gewricht te herstellen. Het wordt ook gebruikt om de druk op de elleboog te verminderen en het risico op een ander letsel te verminderen.
Fysiotherapie
Alleen een arts of medische professional kan een specifiek oefenprogramma voorstellen en eventuele persoonlijke fysiologische problemen en vragen in verband met de voortgang van de behandeling aanpakken. Het wordt afgeraden om zelfstandig een therapieprogramma te starten. Enkele van de voorgestelde oefeningen kunnen zijn: de polsextensie, die lijkt op een polscurl maar met de palm naar beneden gericht; een pronatie / supinatie van de pols, waarbij de palm naar boven wordt gedraaid en met de hand naar beneden wordt gericht; een scapulaire retractie met behulp van een therapeutische band, het terugtrekken met beide handen; een scaption, waarbij je je armen in een V-formatie op schouderhoogte tilt; en muur push-ups. U dient pas met een fysiotherapieprogramma te beginnen wanneer stress op de elleboog geen verdere schade en irritatie meer kan veroorzaken.
Tijdsspanne
Fysiotherapie kan zo lang duren als drie tot zes weken, of net lang genoeg om een volledig bewegingsbereik en de juiste kracht in de arm en de bovenrug tot stand te brengen, waarna een trainingsprogramma zal worden gebruikt om de werper geleidelijk terug te brengen naar zijn of haar haar vroegere speelvermogen. Het duurt nog vier tot zes weken, afhankelijk van veel verschillende factoren, voordat het mogelijk is om opnieuw spellen in te zetten.
