Tuberculose kan vele delen van het lichaam aantasten, maar veroorzaakt meestal ziekten in de longen. De American Thoracic Society heeft, in samenwerking met de Centers for Disease Control and Prevention en de Infectious Disease Society of America, een classificatiesysteem voor tbc geformuleerd om de behandeling van de ziekte te begeleiden en een operationeel kader te bieden voor openbare gezondheidsinstellingen. Dit systeem maakt gebruik van 6 categorieën pulmonale TB - 0 tot en met 5. Klasse 0 geeft personen aan die niet zijn geïnfecteerd. Mensen in deze groep hebben geen blootstelling aan tbc gehad en hun tuberculinehuidtestresultaten zijn, indien gedaan, negatief.
Blootstelling maar geen bewijs van infectie
Mensen in klasse 1 zijn blootgesteld aan TB, maar de daaropvolgende resultaten van de tuberculinehuidtest zijn negatief. De vervolgtraject voor mensen in deze categorie hangt af van verschillende factoren, waaronder hoe recent en uitgebreid de blootstelling was en de algehele gezondheid van het individu. Aanzienlijke blootstelling tijdens de afgelopen 3 maanden rechtvaardigt een follow-up huidtest ongeveer 10 weken na blootstelling. Soms wordt de behandeling gestart tijdens het wachten op de resultaten van de huidtest, vooral bij personen met HIV of jonge kinderen.
Latente infectie maar geen ziekte
Klasse 2 identificeert die mensen die een positieve reactie op de tuberculinehuidtest hebben maar geen symptomen of ander bewijs van TB op een thoraxfoto of aanvullende testen. Mensen in deze categorie voelen zich niet ziek en kunnen de ziekte in dit stadium niet verspreiden, maar als ze onbehandeld blijven, kan latente tuberculose zich ontwikkelen tot actieve ziekte of klasse 3 TB. Aanbevolen behandeling varieert afhankelijk van een aantal factoren. Mensen met HIV en baby's en kinderen jonger dan 5 hebben bijvoorbeeld een verhoogd risico op het ontwikkelen van klasse 3-TB, dus ze kunnen aanvullende of langere behandelingsregimes rechtvaardigen.
Actieve tuberculose
Klasse 3 omvat iedereen met actieve tuberculose op basis van de aanwezigheid van symptomen of positieve laboratoriumtests. Typische symptomen zijn een aanhoudende hoest die bloed of slijm, koorts, koude rillingen, nachtelijk zweten, pijn op de borst, verlies van eetlust, gewichtsverlies en zwakte kan veroorzaken. Een diagnose van actieve tuberculose kan worden bevestigd via een aantal laboratoriumtests, waarvan de belangrijkste is het identificeren van de aanwezigheid van Mycobacterium tuberculosis - de bacterie die TB veroorzaakt - in het lichaam. De meest gebruikelijke manier om actieve longtuberculose te diagnosticeren, is door de bacteriën in een monster van sputum te vinden.
Inactieve of verdachte tuberculose
Klasse 4-TB identificeert mensen die in het verleden actieve tuberculose hadden, maar geen bewijs meer voor actieve ziekte. Hun huidtesten zijn positief en thoraxfoto's kunnen abnormaal zijn, maar ze hebben geen symptomen en hun laboratoriumtests zijn negatief. Klasse 5 omvat personen die verdacht worden van tuberculose maar nog steeds wachten op testresultaten om te bevestigen of zij de ziekte hebben. Sommige mensen in klas 5 krijgen mogelijk al een behandeling terwijl ze wachten op de definitieve testresultaten. Nadat alle testresultaten zijn voltooid, wordt de persoon naar de meest geschikte klas verplaatst.
