Calcium is een essentieel mineraal dat in verschillende vormen in de natuur wordt aangetroffen. De verschillende vormen van calcium delen een intieme chemische relatie met elkaar en de fysieke omgeving. Deze relaties zijn belangrijk bij het begrijpen van de verschillen in de vormen van calcium en hoe elke vorm wordt gebruikt bij de productie van voedsel en traditionele medicijnen.
portlandiet
De verschillende vormen van calcium in de omgeving veranderen voortdurend. Wanneer echter de juiste omstandigheden worden geïnduceerd, is het resultaat de vorming van het minerale portlandiet. Portlandiet is de natuurlijk voorkomende vorm van calciumhydroxide. Portlandiet wordt ook gevormd tijdens het uitharden van beton. De meest bekende locatie van natuurlijk portlandiet is in Noord-Ierland, maar calciumhydroxide wordt eigenlijk gevormd en wordt vaak gebruikt voor een verscheidenheid aan natuurlijke en chemische processen.
De calciumcyclus
De meest voorkomende vorm van calcium is te vinden in de mineralen calciet en aragoniet, die het leeuwendeel van kalksteenafzettingen vormen. Deze mineralen zijn samengesteld uit calciumcarbonaat en worden verondersteld zich op natuurlijke wijze te vormen uit afzettingen van koraal en oesterbanken. Wanneer calciumcarbonaat wordt verhit in een proces dat wordt aangeduid als branden of calcineren, vormt het calciumoxide, ook wel ongebluste kalk genoemd. Deze reactie is omkeerbaar, zodat het afkoelen van het calciumoxide het weer zal veranderen in calciumcarbonaat. Als water wordt toegevoegd aan het calciumoxide, wordt het proces geblust of hydratatie genoemd en wordt calciumhydroxide gevormd, ook bekend als gebluste kalk. Blootstelling aan koolstofdioxide veroorzaakt het carboniseren of carbonateren van het calcium, waardoor het in de vorm van calciumcarbonaat terugkeert.
Calciumhydroxide en voedsel
Calciumhydroxide is een basische verbinding die vaak wordt gebruikt bij de bereiding van voedingsmiddelen zoals bij het maken van maïstortilla's. Dit proces staat bekend als Nixtamalization, wat letterlijk vertaalt van de Azteekse taal in "ashes" en "maïsdeeg". Traditionele methoden voor het produceren van calciumhydroxide omvatten verwarmende of brandende verpulverde oesterschelpen of vogelei schalen, beide rijk aan calciumcarbonaat, en vervolgens de as toevoegen aan water om een pasta van calciumhydroxide te maken. Deze pasta wordt ook gebruikt in Indiaanse culturen om de biologische beschikbaarheid van andere voedingsstoffen en plantenalkaloïden te verhogen. De toepassing van dit proces wordt nog steeds toegepast bij de bereiding van maïsdeeg voor tortilla's en tamales.
Calciumhydroxide en traditionele geneesmiddelen
Traditioneel bereid calciumhydroxide wordt ook gebruikt bij de bereiding van verschillende ethnobotanica, zoals pruimtabak, betelnoot of cocabladeren. De toevoeging van calciumhydroxide verhoogt uiteindelijk het vermogen van het lichaam om bepaalde verbindingen in de plant te absorberen. In het geval van maïs, zorgt het voor opname van vitamine B3 of niacine. Niacine is belangrijk bij het verminderen van de incidentie van pellagra, een ziekte die wordt gekenmerkt door diarree, dermatitis en dementie die het gevolg kunnen zijn van niacine-deficiëntie.
