Iedereen voelt zich soms verdrietig, maar als die gevoelens ernstig en langdurig zijn, ben je misschien klinisch depressief. Grote depressie komt relatief vaak voor en vertegenwoordigt een ernstig wereldwijd gezondheidsprobleem. In 2002 was de grootste depressie de vierde belangrijkste oorzaak van handicaps wereldwijd. De aandoening is ook gekoppeld aan andere ernstige ziekten. Mensen die klinisch depressief zijn, hebben meer kans op het ontwikkelen van hartziekten, beroertes en diabetes. Grote depressies kunnen het sterftecijfer verhogen voor mensen die een hartaanval hebben gehad of diabetes of kanker hebben.
Vele factoren beïnvloeden uw risico op depressie, waaronder chemische veranderingen in uw hersenen, bepaalde medicijnen, genetica, trauma in de vroege kinderjaren, hormonale veranderingen of levensstressoren. Mensen met een verhoogd risico hebben vaak een familiegeschiedenis van depressie, een geschiedenis van trauma's, slechte sociale steun, problemen met een laag zelfbeeld of problemen met middelenmisbruik.
Grote depressie wordt gedefinieerd als het ervaren van twee of meer opeenvolgende weken van een depressieve stemming en / of het verlies van interesse in normale activiteiten. Bovendien moeten vier of meer van de volgende symptomen aanwezig zijn: lage energie, slechte concentratie, schuldgevoelens of waardeloosheid, gedachten over de dood of zelfmoord, veranderingen in slaappatroon, eetlust of gewichtsveranderingen, vertraagde mentale en fysieke activiteit of prikkelbaarheid.
Indien onbehandeld, duren depressies gewoonlijk drie tot vijf maanden. De diagnose van depressie pieken meestal in de jaren 30, maar het kan op elke leeftijd worden vastgesteld, beginnend in de kindertijd. Mensen die jong gediagnosticeerd zijn hebben meestal meer ernstige symptomen en hebben meer kans op terugkerende aanvallen van depressie.
Hoewel u enkele symptomen van depressie kunt hebben, kunt u ook lijden aan een aandoening die dysthymie of dysthyme stoornis wordt genoemd. Deze aandoening heeft minder ernstige symptomen dan depressies, maar is chronischer. Dysthyme stoornis wordt gedefinieerd als een depressieve bui voor de meeste dagen van de week, die minstens twee jaar aanhoudt. De symptomen kunnen zijn: slechte concentratie, lage energie, slaap- en eetlustveranderingen en gevoelens van hopeloosheid.
Als je denkt dat je depressief bent, hoef je niet alleen te lijden. Ga naar uw arts voor een controle en leg uit wat u denkt en voelt. Uw arts kan u vragen om één of meer depressievragenlijsten in te vullen. Ze kan ook uw medicijnen beoordelen, vragen naar het gebruik van drugs en alcohol, een onderzoek uitvoeren en bloedonderzoeken controleren om er zeker van te zijn dat er geen onderliggend medisch probleem is dat uw symptomen veroorzaakt.
De eerste behandeling voor depressie omvat counseling of psychotherapie. Tijdens de counseling spreekt u met een deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid om uw gevoelens te begrijpen. De counselor helpt je om je negatieve gedachten en gedragingen te onderzoeken, evenals de manier waarop je reageert op stressvolle situaties. Counseling kan u helpen om positiever te zien en uw kijk op het leven te verbeteren.
Naast psychotherapie gebruiken artsen verschillende klassen van geneesmiddelen op recept om depressie te behandelen. Deze medicijnen werken door het verbeteren van de natuurlijke chemische stoffen in de hersenen die uw humeur regelen. Selectieve serotonineheropnameremmers, of SSRI's, werken om de serotonineniveaus in de hersenen te verbeteren. Escitalopram, citalopram, fluoxetine en paroxetine zijn alle soorten SSRI's. Serotonine-norepinefrineheropnameremmers of SNRI's versterken zowel het serotonine- als norepinefrinegehalte. Algemeen voorgeschreven SNRI's zijn duloxetine, venlafaxine en desvenlafaxine. Een derde klasse van antidepressiva, waaronder bupropion, verbetert uw niveau van norepinefrine en dopamine.
Als u en uw arts besluiten medicatie voor uw depressie te gaan gebruiken, duurt het ten minste vier weken voordat de medicatie uw symptomen begint te verbeteren. De effectiviteit van het medicijn meestal piek niet tot ten minste zes tot acht weken. In de tussentijd kan counseling nuttig zijn. Studies hebben aangetoond dat de combinatie van counseling en medicatie beter werkt dan elk protocol.
Meer ernstige vormen van depressie kunnen ziekenhuisopname vereisen. In extreme gevallen, wanneer ernstige depressie resistent is tegen andere behandelingen, kan een elektrische schokbehandeling worden gebruikt.
