In Noord-Amerika vestigt de opkomende beweging voor onbewerkte voeding zich als een mogelijk gezonder alternatief voor een dieet dat steeds meer bestaat uit verwerkt en gekookt voedsel. Onder verwijzing naar de enige afhankelijkheid van rauw voedsel van onze verre evolutionaire voorouders, komt het raw food dieet met claims van een groot aantal gezondheidsvoordelen die worden toegeschreven aan deze meer "natuurlijke" manier van eten. Hoewel dit misschien geldt voor sommige rauw voedsel, zijn er mogelijk negatieve bijwerkingen van het eten van ongekookte granen.
Bacillus cereus
De Bacillus cereus-bacterie is te vinden in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, met verschillende stammen die geassocieerd zijn met een groot aantal potentiële gezondheidsvoordelen en negatieve bijwerkingen. Sommige stammen van deze bacterie concurreren met andere bacteriën in het spijsverteringsstelsel, dienen als een probioticum en verminderen de hoeveelheid potentieel schadelijke bacteriën zoals salmonella. Andere stammen zijn echter potentieel schadelijk voor de mens. Van deze schadelijke stammen wordt de emetische, of braak- en misselijkheid-inducerende stam voornamelijk geassocieerd met rijstproducten. Wanneer rijst ongekookt of niet gaar is, produceert deze Bacillus cereus een toxine genaamd cereulide, wat kan leiden tot braken en misselijkheid binnen 24 uur na inname.
lectine
Lectine is een eiwit dat dient als een natuurlijk insecticide met een sterke affiniteit voor koolhydraten. Gevonden op ongekookte rijst en bonen, dit eiwit is een van de top 10 oorzaken van voedselvergiftiging en kan leiden tot misselijkheid, diarree en overgeven wanneer het in overvloed wordt gegeten. Dit komt voort uit de preventie van lectine voor de reparatie van gastro-intestinale cellen die beschadigd zijn tijdens het eten. Dit natuurlijke proces van beschadiging en herstel wordt in verband gebracht met de gezondheid en regelmaat van het maagdarmkanaal, en als het geremd is, kan dit leiden tot symptomen van voedselvergiftiging. Op de lange termijn worden de lectines die worden gevonden op ongekookte rijst geassocieerd met de ontwikkeling van coeliakie, diabetes en colorectale kanker.
Spijsvertering
De buitenste cellulosecoating op rijst, vergelijkbaar met die op de bladeren van de meeste groene planten, helpt de korrels te beschermen tegen beschadiging. Deze beschermende eigenschap is ook geassocieerd met slechte spijsvertering, waarbij het menselijke spijsverteringsstelsel niet in staat is de meeste voedsel dat rijk is aan cellulose te verwerken. Hoewel voedsel dat rijk is aan cellulose dient als voedingsvezel en de gezondheid van de spijsvertering bevordert, vermindert het onvermogen om de cellulosecoating van rijst te verteren, de voedingswaarde ervan. Wanneer gekookt bij temperaturen bij of boven dat van kokend water, is deze cellulosebekleding echter beschadigd. Dit leidt tot een verhoogde spijsvertering van rijst, evenals een verhoogde opname van zijn eiwitten en andere voedingsstoffen.
Pica
Pica is een aandoening die wordt bepaald door een onverzadigbare wens om niet-voedingsmiddelen te eten, zoals haar, verf en zand, of voedselingrediënten, zoals bloem, zout en rauwe rijst. Hoewel pica bij kinderen vaker voorkomt, treft het mensen van alle leeftijden en kan het bijzonder uitgesproken zijn tijdens de zwangerschap. Deze aandoening wordt voornamelijk toegeschreven aan onvoldoende mineraalgehalte in uw dieet, met ijzer- en zinkdeficiënties als belangrijkste oorzaken. In sommige gevallen is pica echter niet-voedingsgerelateerd, maar in verband gebracht met een abnormaal verlangen naar bepaalde texturen in de mond. Vanwege de mogelijke risico's die aan deze voedingsgewoonten zijn verbonden, raadpleegt u uw arts als u ongebruikelijk veel trek hebt in ongekookte rijst, andere voedselingrediënten en / of niet-voedingsmiddelen.
