Het was niet zo lang geleden dat de enige reden waarom iemand ouder dan 30 rende was om een bus te halen; als je 50 of ouder was, nou, dan zou je gewoon wachten op de volgende bus. Oefening voor zogenaamde senioren was in de vorm van bowlen of golfen. Tegenwoordig is hardlopen echter een aanbevolen manier voor 50-jarigen om in vorm te komen en in vorm te blijven. Nieuwe benaderingen van hardlopen en programma's die erop gericht zijn u gemakkelijker te laten rennen, hebben het looplandschap genivelleerd, waardoor het net zo makkelijk wordt voor een 50-jarige om te gaan hardlopen als voor een twintiger.
Voordat je start
Het is standaardadvies voordat je met een trainingsprogramma begint, maar vooral relevant als je 50 jaar of ouder bent: raadpleeg een arts voordat je erin duikt. Tegen de tijd dat je 50 bent, heb je mogelijk een gezondheidsrisico of hart-, long- of gewrichtsklachten, bijvoorbeeld - of heeft een ernstige ziekte ervaren. Als dat het geval is, heeft uw arts mogelijk specifieke aanbevelingen voor u met betrekking tot hardlopen. Zelfs als u relatief gezond bent, kan uw arts voorstellen om de activiteit te versoepelen met een walk-to-run-programma.
Walk-to-run-programma's
De walk-to-run benadering van hardlopen werd in de jaren zeventig gepionierd door Jeff Galloway als een blessure-vrije manier om te trainen voor een marathon of halve marathon. Het concept is eenvoudig: stel je lichaam langzaam voor aan het begrip rennen door verschillende perioden van lopen met hardlopen te combineren. Begin door meer te lopen dan dat je loopt, en verander geleidelijk de vergelijking totdat je meer dan loopt en uiteindelijk gewoon rent. Sinds het midden van de jaren 2000 is het concept goedgekeurd voor kortere lopende programma's, in de vorm van zogenaamde couch-to-5K-programma's.
Geboren om te rennen
Christopher McDougall was het zat om artsen te horen zeggen dat de enige manier om te voorkomen dat hij hardnekkig liep, was om te stoppen met rennen. Hij begon aan een zoektocht om een ander antwoord te vinden, een zoektocht die eindigde met een boek "Born to Run", dat na zijn publicatie in 2009 leidde tot een rennende giek. Een van zijn belangrijkste bevindingen was dat de hielstreepstijl van hardlopen, verdedigd tijdens de hausse van de jaren 70, veroorzaakte allerlei problemen. In plaats daarvan, vond hij, zouden we moeten rennen zoals we eeuwen geleden deden, terwijl we het wildebeest op de Serengeti achtervolgden: op onze voorvoet landen, waardoor de massa botten de schok absorbeerde. Het advies was vooral nuttig voor oudere hardlopers met gevoelige gewrichten.
Alternatieve loopstijlen
Andere veranderingen in de manier waarop we lopen, zijn bepleit door verschillende lopende programma's in het afgelopen decennium. Chi Running, bijvoorbeeld, belooft blessure-vrij rennen door het bevorderen van kortere stappen, laat de zwaartekracht je helpen op de afdalingen, het betrekken van je kern terwijl je rent, iets naar voren leunend, je ledematen ontspannen en op je middenvoet landen. De stijl is bedoeld om de stress voor het lichaam die vaak geassocieerd wordt met hardlopen te minimaliseren, wat vooral aantrekkelijk is voor oudere hardlopers wiens lichaam mogelijk meer vatbaar is voor de ontberingen van hardlopen.
