Of je nu kauwt op een reep of je favoriete pasta in de as legt, de koolhydraten die je eet worden uiteindelijk afgebroken tot glucose in je spijsverteringskanaal. Van daaruit worden ze ofwel gebruikt voor snelle energie of opgeslagen voor later gebruik. Als u meer te weten komt over hoe uw lichaam het voedsel dat u eet, opslaat en verbrandt, kunt u slimmer eten en bewegen voor een betere gezondheid en betere prestaties.
Van voedsel tot brandstof
Het voedsel dat je eet kan worden onderverdeeld in vetten, koolhydraten en eiwitten, en hoewel alle drie kunnen worden gebruikt om je lichaam van brandstof te voorzien, zijn koolhydraten de brandstof die het gemakkelijkst wordt gebruikt voor lichamelijke activiteit. Koolhydraten zijn afkomstig van fruit, groenten en granen, en worden opgesplitst in eenvoudiger suikers, fructose, galactose en glucose in uw spijsverteringskanaal. Ze worden vervolgens opgenomen in uw dunne darm en reizen naar uw lever, waar fructose en galactose worden omgezet in glucose. Een kleine hoeveelheid glucose wordt in uw lever opgeslagen als glycogeen en de rest wordt via uw bloedbaan naar weefsels in uw hele lichaam getransporteerd die voor energie worden gebruikt of voor later gebruik worden bewaard.
Brandstofopslag
Zodra het in je bloedbaan terechtkomt, triggeren glucose door de opleving van glucose je alvleesklier om insuline vrij te maken, een hormoon dat werkt als een sleutel die de cellen van je cellen opent om glucose binnen te laten. Als er ruimte is voor meer glucose in je spiercellen, wordt het opgeslagen daar in de vorm van glycogeen, om aan te trekken voor toekomstige energievraag. Maar als uw spiervoorraad vol is, wordt de overtollige glucose omgezet in vet en opgeslagen als vetweefsel of lichaamsvet.
Brand baby brand
De duur, frequentie, het type en de intensiteit van uw training bepalen welke brandstofvoorraad u gebruikt om aan uw energiebehoefte te voldoen. Volgens een recensie van Coyle, gepubliceerd in het 'American Journal of Clinical Nutrition', putten activiteiten met een lage tot matig-intensieve activiteit uit van zowel vetten als koolhydraten als brandstof. Naarmate de intensiteit toeneemt, draagt glycogeen meer bij omdat vet niet snel genoeg kan worden geoxideerd om aan de energiebehoefte te voldoen. Tijdens oefeningen met matige intensiteit kunnen glycogeenvoorraden bijdragen aan de energieproductie gedurende twee tot drie uur. Actieve mensen zullen hun spierglycogeenvoorraden binnen 30 tot 60 minuten van intensieve intermitterende oefening uitputten. Energieniveaus kunnen worden gehandhaafd tijdens uithoudingsactiviteiten door glucose tijdens het sporten in te nemen.
Evenwichtsoefening
Na het sporten zullen de koolhydraten die je eet, dienen om je spierglycogeenvoorraden binnen 24 uur aan te vullen. Als u voortdurend meer suiker eet dan u nodig heeft en niet traint om overtollige brandstof te verbranden, zullen uw cellen uiteindelijk insulineresistent worden en u vatbaar maken voor diabetes. Je zult ook aankomen, omdat overtollige suiker wordt omgezet in lichaamsvet. Regelmatige duurtraining verbetert uw vermogen om vetten te gebruiken voor energie en glycogeen te sparen. Het vinden van een balans tussen energieverbruik en energieverbruik is het geheim van optimale prestaties en gewichtsbeheersing.
