De vraag of iets een groente of een groente is, heeft niet altijd een duidelijk antwoord. Hoewel de definitie van een vrucht vanuit een botanisch oogpunt zeer precies is, ondersteunt de perceptie van de consument en zelfs de wet niet altijd de botanische feiten of de woordenboekdefinities. Daarom moet je altijd de context bepalen om te bepalen of iets een vrucht of een groente is.
Stap 1
Ontdek uit welk deel van de plant het afkomstig is. Vanuit botanisch oogpunt zijn groenten afgeleid van het vegetatieve deel van een plant, zoals de wortel, stengels of bladeren. Fruit is afgeleid van de eierstok van een plant.
Stap 2
Zoek naar zaden. Aangezien de eierstok van een plant over het algemeen zijn zaden bevat, worden voedingsmiddelen die zaden bevatten beschouwd als vruchten vanuit een botanisch standpunt. Dit omvat tomaten, aubergine, komkommers en zelfs groene bonen.
Stap 3
Proef het. Als het item zoet is, zullen de meeste consumenten concluderen dat het een vrucht is en geen groente, zelfs als botanici het daar niet mee eens zijn.
Stap 4
Bedenk of mensen het meestal eten als onderdeel van een hoofdgerecht of een snack. Consumenten eten meestal groenten als onderdeel van een maaltijd, maar eten fruit als snack of dessert.
Stap 5
Controleer de wet. In 1893 oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat tomaten wettelijk moeten worden geclassificeerd als een groente in de Verenigde Staten voor belastingdoeleinden, ondanks het botanische feit dat het eigenlijk een groente is. Justice Horace Gray verklaarde dat hij zijn uitspraak baseerde op 'common speech' en de algemene perceptie die het publiek had over de tomaat als groente.
