Een vrouw van welke leeftijd dan ook kan een miskraam hebben, gedefinieerd als het verlies van een foetus vóór week 20 van de zwangerschap. Tieners hebben ongeveer hetzelfde risico op een miskraam als vrouwen ouder dan 20 jaar; de snelheid van miskraam stijgt na de leeftijd van 35 jaar. Sommige tieners, zoals sommige oudere vrouwen, herkennen een vroege miskraam misschien niet, ze beschouwen het als een late en erg zware menstruatie.
Teen miskraam tarief
Zodra een vrouw een positieve zwangerschapstest heeft, is het algehele percentage miskraken 10 procent tot 25 procent in de Verenigde Staten, volgens de American Pregnancy Association. Miskraampercentages voor tieners vallen binnen dit percentage. Het verlies van de zwangerschap van de tiener verschilt weinig per etnische achtergrond of leeftijd. Ongeveer 13 procent van de tieners jonger dan 15 jaar en 14 procent van die 15 tot 17 jaar oud miskraam in 2008, volgens het Guttmacher Instituut. Voor niet-Spaanse blanke tieners was het risico 14,7 procent; zwarte tieners miskraamden met een snelheid van 13,7, vergeleken met 15 procent van de Spaanse tieners. Zwangerschapsverlies na 13 weken komt minder vaak voor. Tussen 1 procent en 5 procent van de zwangerschappen eindigt tijdens deze periode, volgens de March of Dimes.
Waarom miskramen optreden
Tussen 50 procent en 70 procent van alle miskramen zijn chemische zwangerschappen, wat betekent dat de zwangerschap eindigt rond de tijd van de eerste gemiste periode, toen je misschien niet eens wist dat je zwanger was, volgens de American Pregnancy Association. Meer dan 50 procent van alle miskramen treedt op omdat het ontwikkelende embryo op de een of andere manier chromosomaal abnormaal is, legt de March of Dimes uit. Een val of ander groot trauma veroorzaakt zelden een vroege miskraam vóór 13 weken tenzij het trauma ernstig genoeg is om het leven van de moeder te bedreigen, omdat de groeiende baarmoeder zich nog steeds binnenin bevindt en goed wordt beschermd door het bekken. Drugs- of alcoholgebruik en roken kunnen het risico op een miskraam verhogen.
symptomen
Symptomen van een mogelijke miskraam zijn onder andere bloeding, rugpijn en krampen. Spotting komt voor bij 20 procent tot 30 procent van de vroege zwangerschappen en betekent niet noodzakelijk dat je een miskraam krijgt. Vijftig procent gaat door, aldus de American Pregnancy Association. U kunt stolsels krijgen of een zwaardere dan normale periode hebben of zich zwak voelen. Ernstige buik- of rugpijn en spotting in combinatie met flauwvallen kan een teken zijn van buitenbaarmoederlijke zwangerschap - een zwangerschap die zich in de eileider nestelt in plaats van in de baarmoeder. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan levensbedreigend zijn; zoek onmiddellijk medische hulp als u deze symptomen bemerkt.
Behandeling
De meeste vroege miskramen vereisen geen chirurgische behandeling, maar als u denkt dat u een miskraam heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw gynaecoloog. Als u geen gynaecoloog hebt, ga dan naar een zwangerschapskliniek of naar de eerste hulp. Als je niet alle foetale weefsels passeert, heb je misschien een dilatatie en curettage nodig, beter bekend als een D & C, een chirurgisch afschrapen van de binnenkant van de baarmoeder onder narcose, om stukjes van de placenta die nog in de baarmoeder zitten te verwijderen. Misschien moet je blijven overnachten na een D & C, hoewel dit vaak wordt gedaan als een poliklinische procedure.
