Veel verschillende ziekten veroorzaken hand- en vingerpijn. Carpaal tunnel syndroom en reumatoïde artritis zijn veel voorkomende ziekten die invloed hebben op uw handen, maar het zijn duidelijk verschillende aandoeningen. Raadpleeg uw arts voor een juiste diagnose als u pijn, zwelling of tintelend gevoel in uw handen of vingers heeft dat langer duurt dan een paar dagen of uw vermogen om uw handen te gebruiken beïnvloedt.
Carpaal tunnel syndroom
Carpaal tunnel syndroom wordt veroorzaakt door druk op de medianus zenuw, gelegen in de basis van je handpalm. Deze zenuw reist door een kleine tunnel, samen met 9 pezen die je vingers en duim bewegen. De carpale tunnel wordt gevormd door kleine botten in de pols en een ligament dat een "dak" vormt boven de tunnel. De mediane zenuw geeft gevoel aan de duim, wijsvinger, midden en de helft van de ringvinger. Het levert ook spieren die de vingers en de duim bewegen. Carpaal tunnel syndroom veroorzaakt pijn, tintelingen en mogelijk verdoving in deze vingers. Na verloop van tijd kan zich zwakte ontwikkelen in spieren die door deze zenuw worden aangeleverd. Zwelling is geen veel voorkomend symptoom van carpaal tunnel syndroom.
Reumatoïde artritis
Reumatoïde artritis treedt op wanneer uw immuunsysteem ten onrechte gezonde gewrichten door het hele lichaam aanvalt. Deze ziekte treft vaak gewrichten in de handen en vingers. Veel voorkomende symptomen zijn pijn, stijfheid, gewrichtszwelling, roodheid en warmte van de getroffen gebieden. In tegenstelling tot het carpaletunnelsyndroom, heeft reumatoïde artritis invloed op alle vingers en veroorzaakt gewoonlijk geen tintelingen of gevoelloosheid.
Vergelijking
Het carpaletunnelsyndroom wordt vaak veroorzaakt door herhaald gebruik van de pezen die je vingers en pols buigen of door je polsen lange tijd op ongemakkelijke posities te houden - volledig naar voren of achteren gebogen. Deze toestand kan ook worden veroorzaakt door frequent gebruik van trilgereedschap. Zelden ontstaat carpaal tunnel syndroom als gevolg van direct trauma aan de pols. Symptomen van deze aandoening ontwikkelen zich in de loop van de tijd, vaak in één hand. Aanvankelijk kunt u af en toe pijn of tintelingen in een van de aangedane vingers voelen, vooral 's nachts wanneer uw pols gedurende een lange periode in een positie zit. Naarmate de aandoening verergert, worden de symptomen frequenter.
Symptomen van reumatoïde artritis daarentegen hebben vaak invloed op beide handen tegelijkertijd. Stijfheid ontwikkelt zich al vroeg in deze toestand met deze aandoening, en is vooral 's ochtends vooral prominent aanwezig. De ernst van andere symptomen varieert op basis van de mate van ontsteking in de gewrichten en is voor elke persoon anders. Een progressieve misvorming van de pols- en vingergewrichten is echter niet ongebruikelijk bij reumatoïde artritis. Omdat reumatoïde artritis een immuunsysteemaandoening is, wordt het hele lichaam door de ziekte getroffen. Andere symptomen kunnen zijn vermoeidheid, verminderde eetlust en pijn in het lichaam.
Carpaal Tunnelsyndroom Diagnose
Het carpaaltunnelsyndroom wordt typisch gediagnosticeerd op basis van symptomen en de resultaten van lichamelijke onderzoeken. Symptomen nemen toe wanneer de pols gebogen is in extreme posities - meestal naar voren, maar soms ook naar achteren. Om te testen op carpaletunnelsyndroom, wordt de pols gedurende een minuut volledig gebogen gehouden en gecontroleerd op pijn, gevoelloosheid of tintelingen in de vingers. Artsen tikken ook over de medianuszenuw in de pols om te zien of er symptomen optreden. Elektromyografie - elektrische stroom toegediend met kleine naalden langs het pad van de medianuszenuw - wordt vaak gebruikt om de signaalsterkte te meten om de ernst van het carpaletunnelsyndroom te beoordelen. Echografie wordt soms gebruikt om te zoeken naar ontsteking of vergroting van de medianuszenuw.
Reumatoïde artritis-diagnose
Reumatoïde artritis wordt vermoed op basis van symptomen van gewrichtspijn, roodheid, warmte, zwelling en stijfheid. In tegenstelling tot het carpaletunnelsyndroom wordt reumatoïde artritis niet alleen op basis van klinische symptomen gediagnosticeerd. Bloedonderzoek wordt uitgevoerd om de niveaus van eiwitten te meten die antilichamen in het bloed worden genoemd. Abnormale niveaus van een specifiek antilichaam - anticyclisch gecitrullineerd peptide-antilichaam - zijn vaak aanwezig bij reumatoïde artritis, omdat de ziekte ten onrechte gezonde gewrichtsweefsels aanvalt. Reumatoïde artritis veroorzaakt ook stevige bultjes, knobbeltjes te vormen op botachtige delen van het lichaam, inclusief de vingergewrichten. Röntgenstralen worden vaak gebruikt om de hoeveelheid gewrichtsschade te bepalen die aanwezig is bij reumatoïde artritis.
Behandeling
Het handworteltunnelsyndroom wordt eerst conservatief behandeld met rust en activiteiten vermeden die de symptomen verergeren. Fysieke of ergotherapie wordt vaak voorgeschreven voor deze aandoening. Behandelingen waaronder spalken van de pols in een rechte positie, echografie, massage, bewegingsoefeningen en versterking. Ernstige zenuwcompressie kan een operatie vereisen. Een kleine incisie wordt gemaakt over de tunnel en het "dak" van de tunnel wordt afgesneden om de druk op de zenuw te verminderen.
Reumatoïde artritis wordt medisch behandeld met ontstekingsremmende medicijnen zoals naproxen (Aleve) en ibuprofen (Advil). Steroïde medicijnen zoals prednison worden soms voorgeschreven om de symptomen van deze aandoening te behandelen. Ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen zoals methotrexaat (Rheumatrex, Trexall) worden soms gebruikt om het ziekteproces te vertragen. Symptomen van reumatoïde artritis worden ook behandeld met rust en het vermijden van verzwarende activiteiten. Fysieke of ergotherapie-behandelingen worden vaak voorgeschreven voor reumatoïde artritis, inclusief warmte of paraffine om de bloedstroom te verhogen; oefeningen om stijfheid te verminderen en beweging te verbeteren; en onderwijs in activiteitsmodificatie om dagelijkse taken gemakkelijker te maken.
