Bloedkaliumspiegels worden nauwgezet gereguleerd, omdat zowel hoge als lage niveaus levensbedreigende gevolgen kunnen hebben. Een normaal kaliumbloedniveau is typisch 3,5 tot 5 milliequivalent per liter, of mEq / L. Het normale bereik kan echter enigszins variëren tussen testlaboratoria. Tekenen en symptomen van lage bloedkalium verschijnen meestal op niveaus van 3 mEq / L of minder. Hoe lager het kaliumniveau, hoe ernstiger de symptomen zijn. Tekenen en symptomen van een laag kaliumgehalte in het bloed hebben voornamelijk invloed op het hart, de spieren, de nieren en het spijsverteringsstelsel.
Spier-gerelateerde tekenen en symptomen
Kalium is vereist om de chemische en elektrische krachten die verantwoordelijk zijn voor de spierbeweging te handhaven. De meest voorkomende symptomen van een laag kaliumgehalte in het bloed zijn vermoeidheid en spierzwakte, die zich meestal manifesteren als een verminderd vermogen om lichamelijk werk of lichaamsbeweging uit te voeren. Spierpijn, krampen en schokken komen ook veel voor. Bij extreem lage kaliumspiegels kunnen de spieren het vermogen om te samentrekken verliezen, wat leidt tot verlamming. De benen en armen worden meestal aangetast voor de romp en borst. Wijdverspreide verlamming kan het vermogen om te ademen verstoren. In sommige gevallen heeft een zeer laag kaliumspiegel het tegenovergestelde effect en de spierspasmen van de spieren kunnen niet ontspannen en uiteindelijk afbreken. Spiereiwitten lekken dan in de bloedbaan en kunnen de nieren beschadigen.
Cardiovasculaire symptomen en symptomen
Het hart kan onvermoeibaar werken dankzij een fijne balans van belangrijke chemicaliën - zoals kalium en natrium - tussen de hartcellen en de bloedbaan. Een laag kaliumniveau verstoort deze balans en kan het normale ritme van het hart verstoren. Dit wordt meestal ervaren als overgeslagen, beukende, race- of onregelmatige hartslagen, wat kan leiden tot pijn op de borst, duizeligheid of flauwvallen. In ernstige gevallen en vooral bij mensen met een reeds bestaand hartprobleem, kan het hart stoppen. De bloeddruk daalt meestal wanneer het kaliumgehalte in het bloed daalt, vooral wanneer deze in een staande positie komt. Hoge bloeddruk is in sommige gevallen echter te zien.
Nier-gerelateerde tekenen en symptomen
Gezonde nieren filteren bloed, verwijderen onzuiverheden en retourneren nuttige stoffen naar de bloedbaan om de water- en chemische balans te behouden. Lage kaliumspiegels in het bloed veroorzaken overmatig waterverlies door de nieren. Mensen met een kaliumgebrek vaak plassen daarom vaak en produceren meer urine dan normaal. Het waterverlies zorgt voor aanhoudende dorst en drinkt meer vocht om te compenseren. De nieren kunnen slecht functioneren als een laag kaliumgehalte aanhoudt zonder behandeling en mensen met een reeds bestaande nierziekte zijn kwetsbaar voor nierfalen.
Spijsverteringstekenen en symptomen
De maag en darmen bevatten spiercellen in hun wanden die voedsel door het spijsverteringsstelsel drijven. Een laag kaliumgehalte maakt deze spiercellen traag, wat tot een verscheidenheid aan symptomen kan leiden. Constipatie komt het meest voor, met onregelmatige en moeilijk te passeren ontlasting. Bij een ernstig laag kaliumgehalte kunnen de voortstuwende bewegingen van de darmen volledig stoppen, waardoor misselijkheid, braken, gebrek aan eetlust, een opgeblazen gevoel en buikpijn ontstaan.
Wanneer medische hulp inroepen
Een laag kaliumgehalte in het bloed kan gevaarlijke, mogelijk levensbedreigende complicaties veroorzaken. Zoek onmiddellijk medische hulp als u tekenen of symptomen van een lage kaliumspiegel in het bloed heeft - vooral als u een bestaande hart- of nierziekte heeft. Kaliumgebrek kan worden gecorrigeerd, maar ziekenhuisopname kan nodig zijn.
