Eenmaal routinematig geïnstitutionaliseerd, worden de meeste kinderen met een verstandelijke beperking nu aangemoedigd om met hun familie samen te wonen, met hun leeftijdsgroepen deel te nemen en zelfs naar onafhankelijkheid te streven. Deze moderne houding verschuiving is te danken aan een beter begrip van wat definieert intellectuele handicap, en wat niet.
Identificatie
Geestelijk gehandicapte kinderen zijn niet in staat hun intellectuele potentieel te vervullen en hebben een mentale vermogens die achterblijven bij die van hun leeftijdsgenoten. Intellectuele handicap heeft veel verschillende oorzaken, graden, variabelen en facetten en het is meer een indelingsproces dan een diagnose van een ziekte. Intellectuele handicap heeft ook een breed spectrum. Aan het ene uiteinde zijn er licht gehandicapte mensen met zo'n hoog leervermogen dat ze vaak niet langer worden geïdentificeerd als verstandelijk gehandicapt als ze eenmaal volwassen zijn. Aan de andere kant zijn er mensen die zo verstandelijk gehandicapt zijn dat ze alleen de meest elementaire vaardigheden kunnen leren.
Classificatie
Volgens de uitbreiding van de universiteit van Illinois zijn er drie gemeenschappelijke classificaties van mensen met een verstandelijke beperking. Licht gehandicapte personen hebben een mentale leeftijd van 8 tot 12 jaar. Ze worden als educatief beschouwd, wat betekent dat ze sommige academische concepten kunnen beheersen. Matig gehandicapte personen hebben een mentale leeftijd van 5 tot 8 jaar en worden beschouwd als 'trainbaar', maar niet in staat om academische vakken te leren. Zwaar verstandelijk gehandicapte mensen hebben een zeer beperkte leercapaciteit. Velen zijn geïnstitutionaliseerd en hebben levenslange zorg nodig.
Kenmerken
Kinderen met verstandelijke beperking zijn traag in het leren, traag in het verwerken van gedachten en hebben een verminderd aanpassingsvermogen. Ze kunnen ook traag zijn in hun fysieke ontwikkeling. De American Academy of Child and Adolescent Psychology stelt dat een kind, om als verstandelijk gehandicapt te worden gediagnosticeerd, zowel een significant laag IQ als ernstige problemen moet hebben die functioneren in zijn dagelijks leven. Volgens Mark Dombeck, Ph.D., erkend psycholoog en directeur van MentalHelp.net, valt een kind met een IQ van 75 of lager in het gehandicaptenbereik.
Emotionele en gedragskenmerken
De meeste kinderen met verstandelijke beperking zijn zich ervan bewust dat ze niet zo intellectueel bedreven zijn als hun leeftijdsgenoten. Deze kennis kan leiden tot problemen met het zelfbeeld, evenals emotionele en gedragsproblemen. Jongere kinderen kunnen teruggetrokken of angstig zijn, of ze kunnen boze of aandachttrekkende uitbarstingen vertonen. Tieners kunnen tekenen van depressie vertonen. Deze problemen kunnen, als ze niet worden behandeld, de voortgang van een kind belemmeren.
misvattingen
De University of Illinois Extension stelt dat verstandelijk gehandicapte kinderen vaak begeleidende fysieke problemen hebben, zoals gezichts- of gehoorstoornissen, epilepsie of spraakstoornissen. Hoewel deze problemen vaak worden geassocieerd met een verstandelijke beperking, zijn het geen indicatoren voor een handicap op zichzelf.
Volgens Dombeck zijn er geen persoonlijkheidskenmerken die alle intellectueel gehandicapte mensen gemeen hebben. Kenmerken zoals koppigheid en een lage tolerantie voor frustratie worden vaak geassocieerd met een verstandelijke beperking. Veel kinderen met verstandelijke beperking zijn echter gelukkig en passief. Net als kinderen met een gemiddelde mentale vermogens, hebben kinderen met een verstandelijke beperking een breed scala aan persoonlijkheidstypen en reageren ze op hun eigen unieke manier op uitdagingen.
Mensen geloven vaak dat kinderen met een verstandelijke beperking het vermogen missen om te leren. De meeste kinderen met een verstandelijke handicap kunnen echter veel leren, en kunnen zelfs verwachten een redelijk onafhankelijk leven te leiden in de volwassenheid.
