Het hart en de longen werken samen om zuurstof voor het leven in de weefsels te leveren en afvalstoffen daaruit te verwijderen. Zonder een goede hartfunctie passeert bloed effectief de longen, maar wordt het niet aan de weefsels afgegeven. Zonder voldoende zuurstof volgt kortademigheid als een waarschuwingsteken. De ademhaling zal snel worden om buitensporige kooldioxide te helpen elimineren, het bijproduct van metabolisme dat door de longen wordt verdreven.
Vernietiging van de hartspier
Het hart trekt samen om bloed af te leveren. Ten eerste leveren de bovenste twee kamers bloed naar de onderste twee kamers, waarna de onderste twee kamers het bloed uit het hart pompen. De rechterkant levert het af naar de longen, de linker kant ontvangt het uit de longen en levert het af aan het lichaam. Ziekten die hartspierweefsel vernietigen interfereren met contractie en verstoren de bloedstroom en de zuurstof die het naar de longen en het lichaam transporteert. Dit veroorzaakt kortademigheid. Een voorbeeld hiervan is een hartinfarct of hartaanval, waarbij een stolsel een bloedvat in het hart blokkeert en een deel van de spier sterft, volgens de National Institutes of Health.
Verzwakt spierweefsel
Ziekten die de hartspier verzwakken, staan bekend als cardiomyopathieën en allen kunnen kortademigheid veroorzaken. Er zijn drie soorten, volgens MayoClinic.com: gedilateerd, hypertrofisch en beperkend.
In de verwijde vorm strekt het hart zich te lang uit en kan het niet met zoveel kracht samentrekken. Dit kan worden veroorzaakt door overmatige inname van alcohol en andere toxines.
In de hypertrofische vorm wordt de hartspier te groot en neemt de extra spier ruimte in de kamers die normaal met bloed zouden vullen. Hartsamentrekkingen zijn niet voldoende gecoördineerd. Dit kan worden veroorzaakt door langdurige, ongecontroleerde hoge bloeddruk.
In de beperkende vorm ontspant het hart niet goed en is het te stijf. De oorzaak is vaak onbekend.
Structurele problemen
Het hart ondergaat gecompliceerde transformaties van het leven van de foetus tot de volledige ontwikkeling, beginnend als een buis in de vroege ontwikkeling die overgaat in een pomp met vier kamers en veel vaten. Problemen bij de ontwikkeling kunnen optreden bij de vorming van de kamers van het hart, de wanden, de kleppen, de bloedvaten, het elektrische geleidingssysteem of de oriëntatie van het hart. De term die dit alles omvat is 'aangeboren hartziekte'. Er zijn veel manieren waarop deze kortademigheid kunnen veroorzaken, bijvoorbeeld door bloed naar het lichaam te pompen zonder het eerst naar de longen te pompen, volgens de American Heart Association.
Problemen met de klep
Het Texas Heart Institute merkt op dat bloed de rechterkant van het hart binnengaat in het bovenste compartiment, de atria genoemd. De atria krimpen samen, het bloed stroomt door een eenrichtingsklep in het ventrikel dat zich samentrekt en het bloed via een andere eenrichtingsklep uit het hart passeert. Hetzelfde gebeurt aan de linkerkant.
Problemen met deze kleppen kunnen kortademigheid veroorzaken, vooral in de aandoening die mitrale regurgitatie wordt genoemd. De mitralisklep scheidt het linker atrium en de ventrikel nadat het bloed uit de longen is teruggekeerd. Wanneer het hart het bloed naar het lichaam perst, zullen sommigen achterwaarts in de longen stromen, waardoor vochtophoping en kortademigheid ontstaat.
Ontsteking en infectie
Verschillende aandoeningen die het hart ontsteken of infecteren, kunnen de werking van het hart verstoren en kortademigheid veroorzaken. Als voorbeeld kunnen bepaalde kankers, virussen en toxines de voering van het hart, het pericardium, in vlammen opvoeren, volgens de Cleveland Clinic. Er kan zich vocht rond het hart vormen en het samenpersen, wat leidt tot problemen met samentrekking, ontoereikende toediening van bloed en kortademigheid.
