Oxycodon is een pijnstiller die op recept verkrijgbaar is voor het beheer van matige tot ernstige pijn, zoals ervaren na verwonding of chirurgische ingrepen. PubMed Health legt uit dat oxycodon een type geneesmiddel is dat een opioïde wordt genoemd, omdat het is gemaakt van natuurlijke precursoren die in de papaver voorkomen. Het wordt soms gecombineerd met andere niet-opioïde pijnstillers zoals Tylenol.
Oxycodon Hydrochloride
De Schaffer-bibliotheek voor drugsbeleid legt uit dat de bloem Papaver somnifer, of opium poppy, de bron is voor alle medicijnen die opiaten worden genoemd. De stoffen geëxtraheerd uit de plant voor de vervaardiging van opioïde geneesmiddelen omvatten morfine, thebaïne en codeïne. Thebaine is de chemische precursor die wordt gesynthetiseerd om oxycodon-hydrochloride te maken, het actieve analgeticum en daarmee het mogelijk verslavende middel in oxycodon.
Hoe Oxycodone werkt
De tekst "Molecular Neuropharmacology" legt uit dat oxycodon en verwante geneesmiddelen werken om pijn te verlichten door zich te richten op specifieke eiwitten op het oppervlak van cellen, de zogenaamde receptoren. Er zijn drie verschillende receptoren waarvan bekend is dat ze opiaten binden: mu, kappa en delta. Wanneer een opiaatmedicijn communiceert met een cel, kan het de manier wijzigen waarop de cel pijnlijke berichten naar de hersenen communiceert.
Verslavende eigenschappen
De tekst "Essentiële psychofarmacologie" legt uit dat de opioïdereceptor die het meest lijkt te worden getroffen door geneesmiddelen zoals oxycodon de mu-receptor is. Deze specifieke receptor wordt gevonden op cellen die verantwoordelijk zijn voor het overbrengen van boodschappen van pijn; het wordt ook gevonden op cellen die verantwoordelijk zijn voor het communiceren van beloning. De lonende gevoelens die oxycodon aan gebruikers geeft, versterken de impuls van de patiënt om het middel te blijven gebruiken.
