Lipiden worden opgenomen door het voedsel dat je eet of in je lichaam maakt. Omdat deze vetten niet oplossen in het bloed, worden ze via uw bloedbaan naar de weefsels van uw lichaam getransporteerd als deeltjes die lipoproteïnen worden genoemd. HDL en LDL zijn 2 van de 5 hoofdklassen van lipoproteïnen. De lipoproteïneklassen verschillen in grootte en samenstelling en vervullen verschillende functies in het lipidemetabolisme. Een onbalans in de hoeveelheid HDL, LDL en andere lipoproteïnen in uw bloed verhoogt uw risico op hartaandoeningen en beroertes.
HDL-structuur
Lipoproteïnen zijn complexe chemicaliën die een kernbolletje vet bevatten omgeven door eiwitten - apoproteïnen genaamd - die ze oplosbaar maken in je lichaam. Elke klasse van lipoproteïnen bevat verschillende hoeveelheden en verhoudingen van vetten in de kern, evenals specifieke apoproteïnen op hun oppervlak. HDL, dat staat voor high-density lipoprotein, is de kleinste en dichtste lipoproteïnen. De dichtheid van een lipoproteïne hangt af van de relatieve hoeveelheden lipide en eiwit in de deeltjes. HDL is het dichtste lipoproteïne omdat het een relatief lage hoeveelheid vet bevat in vergelijking met het eiwitgehalte. HDL-deeltjes bevatten voornamelijk cholesterol in hun kern en apoproteïne A1 en A2 aan hun oppervlak.
LDL-structuur
LDL, of lipoproteïne met lage dichtheid, deeltjes zijn ongeveer tweemaal zo groot als HDL-deeltjes. LDL-deeltjes hebben een lagere dichtheid dan HDL omdat ze een veel hogere hoeveelheid vet in hun kern bevatten, wat betekent dat de verhouding van lipide tot eiwit hoger is. Hoe hoger de lipide-eiwitverhouding, hoe minder dichtheid een lipoproteïnedeeltje is. LDL is het rijkste aan cholesterol van alle lipoproteïnen en bevat B100 als zijn belangrijkste apoproteïne.
HDL-functie
HDL is een complex lipoproteïne met een aantal functies. Een van zijn belangrijkste functies staat bekend als omgekeerd cholesteroltransport. Terwijl cellen afsterven en worden vervangen, geven ze cholesterol af in je bloed. HDL bindt het overtollige cholesterol en draagt het over naar andere lipoproteïnen, zoals LDL. HDL verwijdert ook cholesterol in de wanden van je bloedvaten en brengt het naar de lever om via de darmen uit je lichaam te worden verwijderd. HDL wordt "goede" cholesterol genoemd vanwege het beschermende effect tegen atherosclerose - de opbouw van vette plaques in je bloedvaten. Hogere HDL-concentraties correleren met lagere snelheden van atherosclerose en een lager risico op hartaandoeningen en beroertes.
LDL-functie
LDL is de primaire cholesteroltransporter in uw bloedbaan. Je lichaam gebruikt cholesterol om beschermende muren rondom je cellen en steroïde hormonen te produceren - chemicaliën die helpen bij het beheersen van veel lichaamsfuncties. Na het toedienen van cholesterol aan je weefsels wordt het grootste deel van het resterende LDL door je lever verwijderd of opgenomen door straatvegercellen die macrofagen worden genoemd. Te veel LDL kan een aantal problemen veroorzaken. LDL-deeltjes en de macrofagen die hen overspoelen, kunnen zich bijvoorbeeld aan uw aderwanden binden. Dit zorgt voor een cascade van gebeurtenissen die kunnen leiden tot de vorming van atherosclerotische plaques, die met de tijd kunnen groeien en uw bloedvaten kunnen verstoppen. LDL wordt "slecht" cholesterol genoemd omdat verhoogde niveaus geassocieerd zijn met een hogere mate van atherosclerose en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.
