Zumba. De meeste jongens hebben ervan gehoord, maar weinigen weten precies wat het is. Een snel overzicht van wat Zumba is is niet:
- Het snelste Roomba-model
- Een merk van badzout
- De topschutter van het Braziliaanse voetbalelftal
Het is een fitnessprogramma voor dans, wat de eenvoudige manier is om het te zeggen. Nauwkeuriger gezegd, Zumba is de Huffington Post van cardiotraining. Het voegt op een ongeëvenaarde manier elke andere cardiotraining in zijn pad toe en verbruikt alles.
Een enkele Zumba-les kan bestaan uit salsa, merengue, cumbia, reggaeton, Arabische ritmes, country, samba, cha-cha-cha, buikdans, bhangra, soca, vechtsporten, buikdans, hiphop, wereldritmes en, mogelijk, de "Ickey Shuffle."
Een beetje achtergrondinformatie over Zumba
Zumba werd in de jaren negentig door Alberto "Beto" Perez naar de Verenigde Staten gebracht. Perez bedacht de training als een 16-jarige aerobicsinstructeur in zijn geboorteland Colombia toen hij de muziek voor een klas vergat en in plaats daarvan een eclectische gemengde tape gebruikte. Zijn studenten vonden het geweldig.
In 2001 lanceerde hij samen met zijn Amerikaanse zakenpartners Zumba Fitness in de Verenigde Staten. Vandaag de dag zegt Zumba Fitness dat het het populairste fitnessprogramma ter wereld is en dat het in 180 landen elke week door meer dan 15 miljoen mensen wordt gebruikt.
Geef jezelf iets om over te praten in de kleedkamer, behalve sporten. Photo Credit: DragonImages / iStock / GettyImages Hoeveel mannen doen Zumba?
Hoewel er geen externe studie is geweest van de genderafbraak van deze danslessen die ik ken, ben ik bereid om te wedden dat ongeveer 95 procent van de deelnemers vrouw is. De vrouwen met wie ik heb gesproken tijdens het melden van dit artikel, zeiden dat ze nooit of zelden mannen in hun Zumba-lessen zien.
Een woordvoerder van Zumba Fitness zei dat de officiële cijfers 80 procent vrouwen en 20 procent mannen zijn, maar minstens één studio-eigenaar in Los Angeles stemde in met mijn 95/5 beoordeling op basis van de aanwezigheid daar.
De redenen hiervoor zijn niet alleen specifiek voor Zumba - mannen geven er over het algemeen de voorkeur aan om alleen te trainen, terwijl vrouwen het grootste deel uitmaken van de meeste cardio-klassen. Maar Zumba, in tegenstelling tot andere danslessen zoals hiphop en breakdancing, die op zijn minst een beetje dudes krijgen, lijkt vooral niet populair bij mannen.
De vraag is: waarom? Waarom mannen niet Zumba? Ik ging op zoek naar het antwoord. Het blijkt dat er een paar redenen zijn. En een daarvan heeft betrekking op mosterdvlekken.
Wat Zumba-klassen echt zijn
Ik schreef me in bij Your Neighborhood Studio in Culver City, waar de kamers houten vloeren, balletbarren en kamerhoge spiegels hebben die voldoende gelegenheid bieden om elke fout die je tijdens elke routine maakt te zien.
De instructeur begon elk nummer door stilletjes een reeks danspasjes te introduceren die geen Amerikaanse man ooit heeft uitgevoerd buiten een NFL touchdown-feest. De typische routine ging als volgt: twee stappen links, kick-pivot, twee stappen rechts, kick-pivot.
We zouden deze stappen een paar keer herhalen. Ik zou beter worden in de bewegingen. Begrepen. Geweldig. Maar dan - wacht, wat? - de instructeur zou een geheel nieuwe reeks introduceren. Sommige vrouwen, zoals mijn vrouw, kregen op magische wijze de danspasjes toen ze gebeurden.
Ondertussen struikel ik over mijn voeten en zeg ik tegen mezelf (of misschien hardop, ik kan het me niet helemaal herinneren): "Wat was er mis met de laatste reeks? Ik was HET NAGENOMEN! Waarom moeten we altijd veranderen?" In Zumba doe je 10 tot 12 nummers in een gemiddelde klas, dus ik werd eigenlijk steeds meer losgeraakt van elk nieuw nummer.
Dus dat is het eerste belangrijke dat ik heb opgemerkt, waarvan ik denk dat het de kern raakt waarom veel mannen Zumba vermijden. Ik had geen idee wat ik het grootste deel van de tijd aan het doen was, wist dat ik eruit zag als een idioot en elke nieuwe reeks zorgde ervoor dat ik de MP3-speler wilde schoppen.
Waarom? Zumba nam me uit mijn element en plaatste me oog in oog met mijn onzekerheden. En vanwege die gigantische spiegel, moest ik elke fout die ik maakte zien. En voor mannen is dat rot. Als een vent wil je de beste in de kamer zijn, vooral als die kamer vol staat met geschikte vrouwen. Als je dat niet bent, is het vernederend.
Maar hier is het meest trieste deel van allemaal, en het kwam niet bij me tot rond mijn derde klas: mijn schaamte, schaamte en torenhoge afkeer voor mijn onvermogen om mijn lichaam synchroon te laten lopen met de muziek en de instructeur, kwam allemaal van binnenuit .
Niet één keer zei een leraar of klasgenoot iets over hoe slecht ik danste. Niemand maakte een enkele kritische, medelijdende of spottende blik. Niemand leek zelfs mijn worstelingen op te merken. Toch voelde ik me stom.
Het bleek dat ik leed onder wat psychologen 'The Spotlight Effect' noemen. Dat is een mooie term voor de neiging om de mate te overschatten waarop je acties en uiterlijk door anderen worden opgemerkt.
Het is normaal dat iedereen naar je kijkt, bijvoorbeeld wanneer je zeker weet dat iedereen op het feest de mosterdvlek op je spijkerbroek zal opmerken. Maar zoals onderzoekers van Cornell concludeerden in een paper uit 2000 in de 'Journal of Personality and Social Psychology', is de kans groter dat niemand naar je kijkt.
Niemand is geobsedeerd door die gele klodder dan jij.
Mijn vrouwelijke klasgenoten varieerden in leeftijd van 20 tot 60. Hun vaardigheidsniveau was overal. Maar er was geen oordeel.
In het begin voelde ik me bijna kreupel van angst over wat deze mensen - deze aardige mensen die ik niet kende en waarschijnlijk nooit meer zou zien - aan mij zouden denken. Hoewel de wetenschap me vertelt dat ze het waarschijnlijk niet eens hebben opgemerkt!
Toen ik Zeba-maker "Beto" Perez vroeg hoe hij de mannelijke interesse in Zumba kon vergroten, zei hij: "Mannen moeten gewoon hun onzekerheid overwinnen."
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Welke mannen missen over Zumba
Mijn schaamte en angst werden uiteindelijk opzij geschoven door een nog intensere sensatie: uitputting.
In Zumba is de beweging bijna non-stop. Er zijn pauzes van vijf seconden tussen de nummers, genoeg tijd voor een snelle handdoek of een glas water, maar geen echte rust. Het zweet giet snel en zwaar omdat je elke spier in je lichaam gebruikt.
Perez zegt dat Zumba geen training voelt, en hij heeft gelijk. Zumba voelt als een bruiloftsreceptie waar je nooit de dansvloer verlaat en elk nummer is een line-dance gechoreografeerd door een hooggespannen bruidsmeisje.
Het duurde twee klassen, maar uiteindelijk begon ik mijn remmingen te verliezen. Ik begon, om een zin te lenen, om te dansen zoals niemand aan het kijken was. Ik stapte, schudde en schudde. Ik draaide en sloeg niemand over. Ik had echt plezier. En ik ontdekte wat vrouwen wereldwijd al wisten: Zumba is een goede workout.
Je verbrandt ongeveer hetzelfde aantal calorieën als een loopband, maar er zijn meer uitdagingen en een grotere variëteit aan spierbewegingen. Naarmate je beter wordt in de bewegingen, ervaar je meer plezier van de klas - en een gevoel van prestatie.
Het grootste voordeel van Zumba: de tijd vliegt. Veel trainen is eentonig, en als je je verveelt, sluipt de tijd langzaam voorbij. Maar met Zumba leer je danspasjes, onthoud ze, plaats ze in combinaties, let op de instructeur, hou afstand van de mensen om je heen en luister naar de muziek voor aanwijzingen.
Een totale lichaamstraining die uitdagend is, helpt je een betere danser te worden, maakt de tijd snel voorbij en brengt je in een kamer met 20 vrouwen? Misschien is de echte vraag: waarom doet ELKE gast niet Zumba?
Wat denk je?
Ben je iemand die naar Zumba-lessen gaat? Waarom hou je van gaan? Wat is je favoriete onderdeel van de les? Als je iemand bent die nog nooit in een Zumba-klas is geweest, waarom? Wat doe je liever in plaats daarvan? Zou je ooit een les proberen? Deel uw mening en vragen in de comments hieronder!
