Proteus-soorten zoals Proteus mirabillis, Proteus vulgaris en Proteus penneri zijn een van de meest voorkomende oorzaken van urineweginfecties (UTI's), vooral bij patiënten met een katheter of een abnormaal urinekanaal. Proteus sp. is verantwoordelijk voor slechts 1 tot 2 procent van de UTI's bij gezonde personen, maar is verantwoordelijk voor ongeveer 44 procent van de gevallen van cystitis, acute polynefritis en urinestenen bij patiënten met een gecompliceerde urinewegen. Het juiste behandelplan hangt af van de algehele gezondheid van de patiënt en de ernst van de symptomen.
Anti-pyretica
Anti-pyretica zijn medicijnen zoals acetaminophen en ibuprofen die de lichaamstemperatuur kunnen verlagen. Deze worden vaak oraal of intraveneus gegeven aan personen met Proteus urineweginfecties om hun koorts onder controle te houden.
antibiotica
Antibiotica vormen de eerste verdedigingslinie tegen urineweginfecties veroorzaakt door Proteus sp. Patiënten met ongecompliceerde infecties van de lagere urinewegen en bijna 70 procent van de patiënten met acute cystitis en polynefritis kunnen als poliklinische patiënten worden behandeld en krijgen gewoonlijk gedurende zeven tot veertien dagen orale antibiotica voorgeschreven. Als deze behandeling niet effectief is of als er meer complicaties optreden, wordt de patiënt in het ziekenhuis opgenomen en worden hogere doses van de antibiotica intraveneus toegediend om de infectie onder controle te houden. Intraveneuze toediening van de antibiotica kan ook worden gedaan in patiënten met katheters of in ziekenhuizen en kinderen, vooral als zij de medicatie niet mondeling kunnen innemen.
Infecties veroorzaakt door P mirabillis kunnen worden behandeld met ampicilline; breed-spectrum penicillines; cefalosporinen van de eerste, tweede en derde generatie; imipenem; en aztreonam. Sommige stammen van P vulgaris en P penneri kunnen resistent zijn tegen ampicilline en cefalosporines van de eerste generatie. Aldus worden UTI's veroorzaakt door deze bacteriën gewoonlijk behandeld met imipenem, cefalosporinen van de vierde generatie, aminoglycosiden, TMP / SMZ en chinolonen. Bovendien kunnen antibacteriële middelen zoals chloorhexidine en triclosan worden gebruikt in katheterisatiesystemen om de incidentie van Proteus UTI bij patiënten met langdurige verblijfskatheters te verminderen.
vloeistoffen
Verhoogde hoeveelheden vocht worden oraal of intraveneus toegediend aan de patiënt die lijdt aan een Proteus urineweginfectie om de nierfunctie te behouden en de vorming van nierstenen te voorkomen. Vloeistoffen helpen ook om de bacteriën via de urine weg te spoelen en verdere complicaties te voorkomen.
anticholinergica
Anticholinergica zijn medicijnen zoals oxybutynine die het parasympathische zenuwstelsel remmen, wat op zijn beurt de onwillekeurige bewegingen van de urinewegen reguleert. Deze medicijnen worden voorgeschreven om blaasspasmen te verlichten die het gevoel van dringend en pijnlijk urineren veroorzaken tijdens sommige Proteus UTI's. Deze geneesmiddelen moeten met voorzichtigheid worden gebruikt bij mannen met een grote prostaatklier omdat ze urineretentie kunnen veroorzaken.
