suikerziekte
Diabetes is een chronische aandoening waarbij insuline, het hormoon dat het metabolisme van suiker in het lichaam moduleert, volledig afwezig of niet effectief is in zijn functie. Patiënten met diabetes meestal aanwezig met abnormaal hoge niveaus van glucose, of suiker, in hun bloedstroom. Met de behandeling zijn de suikerniveaus genormaliseerd, maar kunnen ze soms te laag worden. Zowel hoge als lage bloedsuikerspiegel kan convulsies veroorzaken bij diabetische patiënten.
Hyperglycemische aanvallen
Hyperglycemie is de aandoening waarbij de bloedsuikerspiegel op een abnormaal hoog niveau is. Hoge bloedsuikerspiegel leidt tot hyper-exciteerbaarheid van de neuronen die deel uitmaken van het centrale zenuwstelsel, inclusief de hersenen. Neuronen hebben een normaal glucosegehalte nodig, hun voornaamste energiebron, om goed te kunnen functioneren. Met de overbelaste onbalans van de hersenen kunnen hyperglycemische aanvallen worden geactiveerd. Met andere woorden, te veel suiker zorgt ervoor dat de neuronen te veel werken, waardoor ze vatbaar worden voor "kortsluiting", waardoor een aanval wordt veroorzaakt.
Hypoglycemische aanvallen
Een lage bloedsuikerspiegel kan ook leiden tot epileptische aanvallen. Hypoglycemische aanvallen komen eigenlijk vaker voor dan hyperglycemische aanvallen. De reden lijkt te zijn gerelateerd aan het feit dat de hersenen volledig afhankelijk zijn van de suiker van het lichaam om te werken, omdat het zijn eigen glucose niet produceert. Het is moeilijk te voorspellen op welk glucosegehalte een patiënt een aanval zal krijgen, aangezien patiënten met chronische hoge glucosespiegels epileptische aanvallen kunnen hebben op een hoger niveau dan patiënten met een normale bloedsuikerspiegel. Een lage bloedsuikerspiegel vermindert de activiteit van neuronen in de hersenen. Bij afwezigheid van deze gereguleerde functie reageren de neuronen door de activiteit over synapsen te verminderen, de microscopische ruimten tussen neuronen die de activiteiten van de hersenen propageren en de lichaamsfunctie behouden. Dit leidt op zijn beurt tot een aanval.
Andere verstoringen van het elektrolytenevenwicht
Slecht geregelde diabetes kan ook leiden tot slecht gereguleerde niveaus van andere elektrolyten, die vervolgens aanvallen kunnen veroorzaken. Hoge serum natrium, of hypernatremia, kan bijvoorbeeld epileptische aanvallen veroorzaken. Dit gebeurt omdat water natrium volgt rond het lichaam. Als het bloed te veel natrium bevat, zal water proberen de hersenen te verlaten, die gewoonlijk de hoeveelheid natrium behouden door zijn eigen beschermende mechanismen. De hersenen reageren door de concentratie van natriumachtige stoffen te verhogen om te voorkomen dat teveel water uitgaat. Als de natriumconcentratie in het bloed te snel wordt gecorrigeerd, hebben de hersenen geen tijd om zich opnieuw aan te passen aan de nieuwe toestand, en water zal de hersenen overspoelen, wat resulteert in een aandoening die cerebraal oedeem wordt genoemd en die vervolgens tot epileptische aanvallen kan leiden.
