Het thyroïdstimulerende hormoon (TSH) -niveau evalueert de werking van de schildklier. TSH instrueert de schildklier om schildklierhormoon te produceren. Hoge TSH niveaus geven aan dat de schildklier onderactief is, en een lage TSH betekent dat de schildklier overactief is. Abnormale TSH-waarden waarschuwen medische professionals voor aandoeningen van de schildklier. De American Thyroid Association (ATA) beveelt volwassenen aan om op 35-jarige leeftijd te screenen op schildklierdisfunctie.
Normale TSH-niveaus
Laboratoria rapporteren normale TSH-waarden tussen 0,5 en 5 mIU / L. Endocrinologen debatteren of deze waarden hen in staat stellen een geschikte diagnose te stellen en vervolgens patiënten met een schildklierdisfunctie te behandelen. De American Association of Clinical Endocrinologists (AACE) suggereert dat TSH-niveaus tussen 0,3 en 3 mIU / L een meer normaal bereik van de schildklierfunctie vormen.
Sommige medicijnen, stress en recente ziekte kunnen de TSH-spiegel beïnvloeden. Amiodaron, antithyroid-medicatie, dopamine, lithium, kaliumjodide en prednison kunnen de TSH-spiegel beïnvloeden.
Patiënten kunnen presenteren met normale TSH-niveaus, maar ondervinden nog steeds symptomen van hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie. Als de TSH van een patiënt in het normale bereik valt, test de schildklier op vrije T4 en vrije T3 en kunnen schildklierantistoffen hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie uitsluiten.
Hoge TSH-niveaus
Op een conferentie in september 2002, adviseerde een panel dat de Amerikaanse Associatie van Klinische Endocrinologen, de American Thyroid Association en de Endocrine Society vertegenwoordigt, dat artsen zich houden aan de bovengrenzen van 4,5 mIU / L als richtlijn voor de behandeling van subklinische schildklieraandoeningen. Toch houden veel artsen zich aan de AACE klinische praktijkrichtlijnen uit de aanbeveling van 2002 voor het beoordelen van hypothyreoïdie, het bewaken en mogelijk behandelen van patiënten met TSH van meer dan 3 mIU / L.
Hoge TSH-spiegels kunnen wijzen op aangeboren hypothyreoïdie, primaire hypothyreoïdie, weerstand tegen schildklierhormoon, TSH-afhankelijke hyperthyreoïdie of blootstelling aan muizen zoals gezien in laboratoriummedewerkers of dierenartsen. Symptomen van een trage schildklier kunnen variëren, maar kunnen ook zijn: koud aanvoelen, moe en depressief zijn en vergeetachtig zijn. Hypothyreoïdie kan ook leiden tot gewichtstoename, spierpijn en een hoog cholesterolgehalte.
Lage TSH-niveaus
Lage TSH-waarden kunnen wijzen op hyperthyreoïdie, TSH-tekort of het resultaat van bepaalde medicijnen. Symptomen van een overactieve schildklier omvatten nervositeit, geïrriteerdheid, verhoogde transpiratie, hartraces, handtrillingen, angst, diarree, visusveranderingen en spierzwakte.
