Waterretentie betekent de opeenhoping van overtollig vocht in de lichaamsholten en weefsels. Dit is geen medische aandoening, maar een symptoom van een onderliggend medisch probleem. In sommige gevallen treedt vochtretentie op als gevolg van medicijngebruik. Zoek medisch advies voor waterretentie die zichzelf niet verbetert.
NSAID's
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen verminderen ontstekingen geassocieerd met verwondingen en musculoskeletale aandoeningen. Sommige veel voorkomende NSAID's zijn aspirine, naproxen en ibuprofen. Deze geneesmiddelen veroorzaken vochtretentie en zwelling, wat het risico op congestief hartfalen bij sommige patiënten verhoogt. Degenen die vochtretentie of bestaand hartfalen hebben, moeten deze geneesmiddelen met de nodige voorzichtigheid gebruiken.
corticosteroïden
Corticosteroïden verminderen de gewrichtspijn en zwelling geassocieerd met artritis en andere musculoskeletale aandoeningen. Waterretentie is een bijwerking van corticosteroïden en kan leiden tot toename van het watergewicht. Naarmate het gebruik van corticosteroïden doorgaat, kunnen de medicijnen de hoeveelheid vet op het lichaam verhogen, wat leidt tot daadwerkelijke gewichtstoename. Voorbeelden van corticosteroïden zijn methylprednison, prednison en cortison.
Geboortenbeperkingspillen
Anticonceptiepillen, ook wel bekend als orale anticonceptiva, bevatten oestrogeen en andere hormonen die vochtretentie en zwelling veroorzaken. Dr. Frederick Jelovsek, een professor aan het James H. Quillen College of Medicine, legt uit dat oestrogeen waterretentie veroorzaakt wanneer het in hoge doses wordt toegediend. Dit komt omdat oestrogeen renine-angiotensine stimuleert, een stof die door de nieren wordt aangemaakt. Renine-angiotensine geeft de nieren een signaal om minder vocht te verwijderen, waardoor het teveel wordt geaccumuleerd.
thiazolidinedionen
Thiazolidinedion-geneesmiddelen helpen het lichaam insuline effectiever te gebruiken. Dit bestrijdt de effecten van type 2 diabetes bij mensen. Deze geneesmiddelklasse veroorzaakt vaak waterretentie en zwelling, maar Dr. Norman K. Hollenberg van Brigham en het Women's Hospital legt uit dat ernstig oedeem een zeldzame bijwerking van deze geneesmiddelen is. Hollenberg beveelt artsen aan de dosering van thiazolidinediones te verlagen voor mensen die waterretentie ervaren. Voorbeelden van geneesmiddelen met thiazolidinedion omvatten rosiglitazon en pioglitazon.
Bloeddruk medicijnen
Hypertensie, ook bekend als hoge bloeddruk, maakt het hart harder werken om bloed te pompen. Dit beschadigt de bloedvaten en verhoogt het risico op ernstige complicaties. Sommige mensen hebben medicijnen nodig om hun bloeddruk te beheersen. Artsen behandelen hoge bloeddruk met bètablokkers, angiotensine-receptorblokkers, diuretica, calciumantagonisten, vasodilatoren en ACE-remmers. Telkens wanneer de bloeddruk daalt, geven de nieren een enzym af dat renine wordt genoemd. Renin splitst angiotensine in twee stoffen die bekend staan als angiotensine I en angiotensine II. Angiotensine II geeft aan dat de bijnieren een hormoon afgeven dat aldosteron wordt genoemd. Aldosteron signaleert de nieren om kalium uit te scheiden en natrium vast te houden. Het natrium veroorzaakt waterretentie en verhoogd bloedvolume.
