Oesterzwammen worden al duizenden jaren als culinair en medicinaal ingrediënt gebruikt. De witte champignons lijken op oesters en groeien in het wild op dode bomen of gevallen boomstronken. Ze hebben een rijke geschiedenis in de traditionele Chinese geneeskunde al drieduizend jaar geleden, vooral als een tonicum voor het immuunsysteem, volgens acupuncturist Christopher Hobbs, auteur van 'Medicinal Mushrooms'.
Antioxiderende effecten
Oesterzwammen bevatten ergothioneïne, een unieke antioxidant die uitsluitend door schimmels wordt geproduceerd, volgens een onderzoek uit 2010 onder leiding van voedselwetenschapper Joy Dubost van Penn State. De studie wees uit dat oesterzwammen belangrijke antioxiderende eigenschappen hebben die de cellen in het lichaam beschermen. A 3 oz. serveren van oesterzwammen bevat 13 milligram ergothioneïne, en het koken van de champignons vermindert dit niveau niet.
Anti-bacteriële effecten
Oesterzwammen hebben een significante antibacteriële activiteit, volgens een studie uit 1997 die is gepubliceerd in het "Journal of Agricultural and Food Chemistry." De studie wees uit dat de werkzame stof benzaldehyde de bacteriële niveaus verlaagt. Het kan zich op de paddestoel vormen als reactie op stress.
Voedingswaarde
Er zijn 42 calorieën in een kopje oesterzwammen, waardoor ze een caloriearme aanvulling zijn voor elke maaltijd. Oesterzwammen bevatten ook veel voedingsstoffen. Volgens een studie gepubliceerd in "Food Chemistry" bevatten oesterzwammen significante hoeveelheden zink, ijzer, kalium, calcium, fosfor, vitamine C, foliumzuur, niacine en vitamines B-1 en B-2. De studie concludeerde dat het consumeren van oesterzwammen als onderdeel van een gezond dieet bijdraagt aan de aanbevolen voedingsbehoeften.
