C-reactief proteïne is een verbinding die in hogere concentraties in het bloed wordt aangetroffen wanneer ergens in het lichaam een ontsteking optreedt. Jicht, een aandoening die wordt gekenmerkt door pijn en ontsteking in de gewrichten, kan vaak gedeeltelijk worden gediagnosticeerd door het C-reactieve eiwitniveau te testen. Deze test is echter nauwkeuriger bij het identificeren van jicht wanneer het wordt uitgevoerd, samen met andere tests die specifieker zijn voor de oorzaken van jicht. Een verhoogd C-reactief proteïneniveau kan wijzen op een aantal andere problemen, omdat er geen manier is om te bepalen waar de ontsteking die het signaleert zich bevindt.
C-reactief proteïne
C-reactief proteïne wordt gesynthetiseerd in de lever en vrijgegeven in de bloedstroom wanneer een aandoening die een ontsteking veroorzaakt, inclusief infectie, in het lichaam aanwezig is. Grote hoeveelheden van het eiwit in uw lichaam kunnen wijzen op het ontstaan van verschillende aandoeningen, hoewel het niet helpt bij het specifiek diagnosticeren van die problemen, omdat de aanwezigheid van het middel alleen een ontsteking aangeeft. Het monitoren van C-reactieve eiwitniveaus is ook nuttig als graadmeter voor artsen om te zien of medicijnen die worden gebruikt om ontsteking te verlagen bij patiënten met aandoeningen zoals reumatoïde artritis, jicht en lupus effectief zijn. Artsen kunnen uw niveau van C-reactief proteïne bepalen door een klein bloedmonster te nemen en vervolgens het bloed te mengen met een antiserum dat zich bindt aan het specifieke eiwit.
Gebruik bij jichtdiagnose
Jicht is een aandoening die lijkt op artritis. Het wordt veroorzaakt wanneer urinezuur, geproduceerd door de afbraak van purineverbindingen, kristallen vormt rond gewrichten en gewrichtsweefsel, resulterend in zwelling, ontsteking en extreme gewrichtspijn. Het testen van C-reactieve proteïneniveaus kan nuttig zijn bij het detecteren van de aanwezigheid van jicht, maar het is, alleen, geen definitieve diagnosemethode voor deze of enige andere ontstekingsstoornis, omdat volgens Medline Plus sommige mensen die een ontsteking ervaren niet hebben overeenkomstige verhogingen van hun C-reactieve proteïneconcentraties.
C-reactief proteïne en urinezuur
Een studie gepubliceerd in de International Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics van maart 2011 wees uit dat mannen met jicht en hoge niveaus van urinezuur in hun bloed niet noodzakelijkerwijs ook hoge niveaus van C-reactief eiwit hadden. Deze resultaten ondersteunen het idee dat C-reactief proteïne misschien geen goede test is voor jichtdiagnose. MayoClinic.com meldt echter dat het ook lastig kan zijn om alleen een test op urinezuurniveau te gebruiken om jicht te detecteren, omdat sommige mensen hoge urinezuurconcentraties in hun lichaam kunnen hebben zonder jicht te ontwikkelen, terwijl anderen die aan jicht lijden geen ongewoon hoog risico hebben urinezuur niveaus. Bovendien geeft een studie uit 2010, gericht op de reactie van urinezuur en C-reactief proteïne op bepaalde nierziektegeneesmiddelen, aan dat de twee verbindingen op manieren kunnen zijn verbonden die wetenschappers nog steeds niet volledig begrijpen. Dit werd gepubliceerd in het "Clinical Journal of the American Society of Nephrology" van juni 2010.
Verhoogde C-reactieve proteïne
Een verhoogd C-reactief proteïneniveau kan een waarschuwingsteken zijn voor veel andere aandoeningen dan jicht, waaronder bindweefselaandoeningen, kanker, inflammatoire darmaandoeningen, tuberculose, reumatische koorts en pneumoccocale pneumonie. De American Heart Association meldt dat hoge C-reactieve eiwitniveaus - meer dan 1,0 mg / L en vooral meer dan 3,0 mg / L - een sterke indicator kunnen zijn voor een hoog risico op hart- en vaatziekten en een hartaanval.
