Als je je eenzaam voelt, ben je niet de enige. Eenzaamheid is een onaangenaam gevoel dat mensen krijgen als ze dat willen, maar ze krijgen geen sociaal contact met andere mensen. Mensen kunnen omringd zijn door andere mensen, maar toch sociaal geïsoleerd en eenzaam voelen. De ervaring van eenzaamheid is universeel en komt voor in alle culturen. Het kan zijn oorsprong hebben in ons evolutionaire erfgoed, maar is uiteindelijk het resultaat van een combinatie van factoren gaande van genetica tot persoonlijke beslissingen.
Evolutie en eenzaamheid
In de ogenschijnlijk perverse logica van de evolutie zijn zelfs buitengewoon onplezierige menselijke emoties adaptief. Ze begeleiden ons om te handelen op manieren die in ons uiteindelijke belang zijn. Angst laat ons vluchten voor gevaar. Woede dwingt ons om onze waargenomen vijanden aan te vallen, en angst mobiliseert ons om ons voor te bereiden op inspanning. Eenzaamheid, getriggerd door een verlangen om contact te maken met anderen, reikt diep in onze ziel en duwt ons naar anderen. Het is een schadelijke stok die de natuur gebruikt om ons eraan te herinneren dat we sociale wezens zijn, die contact met anderen van onze soort nodig hebben en ernaar verlangen.
Genetica
Onderzoekers van de Universiteit van Chicago die werken met genetische onderzoekers uit Nederland hebben een genetische component van eenzaamheid gevonden. Hun resultaten, beschreven op News.UChicago.edu, suggereren dat sommige mensen een genetische aanleg hebben om eenzaam te zijn. Verschillende eigenschappen werden geassocieerd met de neiging om eenzaam te zijn, inclusief slecht aanzien, slecht humeur, angst, woede en lagere gezelligheid. Deze onderzoekers ontdekten dat 35 procent van de mannen en 50 procent van de vrouwen gematigde tot extreme gevoelens van eenzaamheid rapporteerden. Deze studie is met name uitgevoerd in Nederland, een cultuur waarin mensen minder eenzaamheid rapporteren dan in de Verenigde Staten.
Cultuur
Culturen en samenlevingen verschillen in sommige aspecten van eenzaamheid, zoals de aanwezigheid en beschikbaarheid van sociale netwerken en sociale ondersteuning. Sommige samenlevingen hebben sociale structuren die meer interpersoonlijk contact en betrokkenheid bevorderen. Mensen in Europese sociale democratieën zoals Denemarken en Nederland hebben een grotere sociale integratie en hun mensen ervaren minder eenzaamheid. De Amerikaanse cultuur, met de nadruk op werk, mobiliteit, autonomie en individualiteit, kan onbedoeld een groter sociaal isolement en eenzaamheid aan haar leden toebrengen.
Ontwikkelingservaring en persoonlijkheid
Psychiatrisch onderzoek heeft een geschiedenis van het identificeren van de persoonlijkheidscorrelaties en ontwikkelingsantecedenten van eenzaamheid. Eenzame mensen hebben meer een geschiedenis van verlies, trauma, ontoereikende ondersteuningssystemen en negatief, kritisch en hard ouderschap. Eenzame mensen voelen zich vaak onaangenaam en niet gewaardeerd. Ze hebben de neiging om zichzelf, verlegen en zelfbewust te zijn. Deze tendensen kunnen dienen als een wig die mensen die zich al veraf van anderen voelen verder isoleert.
interventies
Hoewel eenzaamheid lijkt te zijn veroorzaakt door factoren die buiten de controle van het individu liggen, kunnen er dingen worden gedaan om de eenzaamheid te verminderen, de sociale verbondenheid te verbeteren en het welzijn te verbeteren. Eenzame mensen moeten hun hopeloosheid, negativiteit en wanhoop opzij schuiven en de sociale mogelijkheden omringen die hen omringen. Als je eenzaam bent, is het zoeken naar hulp de moeite waard. Er is tenslotte een goede kans dat de persoon met wie u niet praat dezelfde gevoelens van eenzaamheid ervaart.
