Hoge concentraties van mineralen in het lichaam kunnen nadelige gevolgen hebben voor uw gezondheid. Symptomen van minerale toxiciteit variëren, omdat toxische niveaus afhankelijk zijn van het type mineraal en hoeveel ervan uw lichaam binnenkrijgt. Minerale toxiciteit kan optreden als gevolg van het per ongeluk consumeren van te veel van een bepaald mineraal of het innemen van te veel minerale supplementen of geneesmiddelen die mineralen. Overmatige blootstelling aan bepaalde industriële verontreinigende stoffen of chemicaliën, en in sommige gevallen ziekte, kan ook minerale toxiciteit veroorzaken.
Hoge toxiciteit
Wanneer ze in hoge doses in het lichaam worden opgenomen, kunnen mineralen toxische effecten veroorzaken. Hoge niveaus van jodium in de bloedbaan kunnen het functioneren van hormonen verstoren. Te veel natrium kan verwarring, toevallen, coma en zelfs de dood veroorzaken. Selenium is een mineraal dat giftig is in slechts kleine doses. Symptomen zijn onder meer zwarte vingernagels en de geur van knoflook op je ademhaling en huid. Boor kan giftig zijn in hoeveelheden van meer dan 100 mg, met symptomen als braken, diarree, huiduitslag, shock en coma. Fosforvergiftiging voorkomt de opname van calcium en magnesium in het lichaam. Wanneer het wordt ingenomen in hoeveelheden van meer dan 1 g per dag, kan fosfor diarree veroorzaken of tot verkalking van organen en zachte weefsels leiden.
Zeldzame toxiciteit
Sommige soorten minerale toxiciteit zijn zeldzamer dan andere. Hoewel magnesiumtoxiciteit meestal geen probleem is voor de meeste gezonde mensen, kan het een probleem zijn voor mensen met een nieraandoening. Wanneer de nieren de hoeveelheid magnesium in het lichaam niet reguleren, kan een persoon symptomen zoals misselijkheid en algemene malaise ervaren. Kopertoxiciteit is ook zeldzaam, maar overmatige inname kan braken, diarree, prikkelbaarheid en dementie veroorzaken. Zink wordt over het algemeen als niet-toxisch beschouwd, hoewel extreem hoge doses hiervan kunnen leiden tot symptomen zoals misselijkheid, braken en diarree. Mangaan is een mineraal dat gemakkelijk uit het lichaam wordt uitgescheiden; daarom is toxiciteit zeldzaam. Wanneer dit wel gebeurt, kan overmatige blootstelling lethargie, tremoren en andere neurologische aandoeningen of psychiatrische symptomen veroorzaken. IJzertoxiciteit is niet zo ongewoon als het ooit was. Kinderen die per ongeluk ijzertabletten inslikken, kunnen epileptische aanvallen, leverschade, shock, coma en de dood krijgen.
Diagnose
Het nemen van een klinische geschiedenis en vervolgens het meten van de niveaus van verschillende mineralen in bloedplasma en urine zijn de methoden voor het diagnosticeren van minerale toxiciteit. Artsen kijken om te zien of laboratoriumtests concentraties van een mineraal boven het normale bereik meten. Artsen zoeken ook naar klinische symptomen van ziekten die minerale toxiciteit veroorzaken. Mannelijke zuigelingen met de ziekte van Menkes - een aandoening waarbij het lichaam niet genoeg koper opneemt - hebben doorgaans een slechte spierspanning, verzwakte botten en falen om te gedijen. Kinderen met de ziekte van Wilson - een andere aandoening waarbij kopermetabolisme is betrokken - kunnen symptomen vertonen als tremor, kwijlen, verlies van coördinatie, gemakkelijk blauwe plekken of geelzucht. Hemochromatose - een aandoening waarbij teveel ijzer zich ophoopt in het lichaam - leidt tot ijzervergiftiging. Symptomen van hemochromatose omvatten vaak gewrichtspijn en gebrek aan energie en kunnen leiden tot problemen met de schildklier en het hart.
Voorkomen van toxiciteit
Beperking van het gebruik van voedingssupplementen kan minerale toxiciteit voorkomen. Ouders moeten ook minerale supplementen en ijzertabletten buiten het bereik van jonge kinderen houden. Probeer de voedingsstoffen te krijgen die je lichaam nodig heeft van natuurlijke voedselbronnen in plaats van voedingssupplementen. Over het algemeen heb je geen voedingssupplementen nodig als je een uitgebalanceerd gezond dieet eet. Vrouwen in de menopauze, personen die minder dan 1600 calorieën per dag consumeren en mensen die lijden aan een vitamine- of mineralentekort, moeten mogelijk voedingssupplementen nemen. Uw arts kan ook supplementen voorschrijven als u een medische aandoening hebt die de spijsvertering of het vermogen van uw lichaam om voedingsstoffen te absorberen beïnvloedt, volgens MayoClinic.com. Neem voedingssupplementen alleen onder toezicht van uw zorgverzekeraar of een erkende voedingsdeskundige.
