Lage kaliumspiegels, ook wel hypokaliëmie genoemd, kunnen mensen van alle leeftijden treffen. Soms is de conditie het resultaat van een tijdelijke aandoening, bijvoorbeeld als je veel transpireert tijdens sporten of intensief sporten en je het water dat je kwijt bent niet vervangt. Voor sommige mensen is hypokaliëmie een chronische aandoening die verband houdt met een ziekte of een eetstoornis. De symptomen variëren van mild tot ernstig en extreem lage kaliumspiegels kunnen dodelijk zijn.
elektrolyten
Kalium is een mineraal dat je lichaam gebruikt als een elektrolyt, wat betekent dat het een elektrische lading draagt. Kalium en andere elektrolyten - inclusief natrium, fosfaat, calcium en chloor - zijn aanwezig in uw bloed en andere lichaamsvloeistoffen. Je nieren scheiden deze mineralen uit je lichaam om de juiste balans te behouden. Elektrolyten beïnvloeden de bloedchemie en het functioneren van uw zenuwen en spieren, inclusief uw hart. Veranderingen in het waterniveau in uw lichaam kunnen de niveaus van individuele elektrolyten ofwel te hoog of te laag maken.
Kaliumniveaus
Een normaal kaliumgehalte ligt tussen 3,5 en 5,0 milli-equivalenten per liter - of mEq / L - van bloed, volgens het Milton S. Hershey Medical Center van de Pennsylvania State University. Als uw kalium lager is dan 3,5 mEq / L, heeft u een aandoening die bekendstaat als hypokaliëmie, wat betekent dat uw kalium is gedaald tot een niveau dat van medisch belang is. Een kaliumniveau lager dan 2,5 mEq / L kan levensbedreigend zijn, waarschuwt de Mayo Clinic. Extreem laag kalium kan leiden tot hartstilstand of verlamming van de longen.
symptomen
Lage kaliumspiegels kunnen uw spieren beïnvloeden en kunnen kramp, beenpijn, spierzwakte en vermoeidheid veroorzaken. Vanwege de relatie tussen elektrolyten en het niveau van uw lichaam, kunt u ook ernstige dorst, vaak urineren of constipatie ervaren. Als uw kaliumspiegel extreem laag is, kunt u verlamming, een onregelmatige hartslag, ademhalingsmoeilijkheden en / of verwarring ontwikkelen. Als uw kaliumspiegel net iets onder het normale bereik ligt, kunt u mogelijk geen identificeerbare symptomen krijgen, maar na verloop van tijd zal uw lichaam minder insuline produceren en uw bloedglucosewaarden zullen stijgen.
Oorzaken
Kaliumgebrek kan worden veroorzaakt door alles dat de waterstanden van uw lichaam beïnvloedt. Als u bijvoorbeeld een virus heeft en u overgeeft aan braken en diarree, kunnen uw kaliumspiegels dalen. Sommige medicijnen, vooral diuretica en laxeermiddelen, kunnen uw elektrolytenbalans verstoren. Bepaalde ziekten - waaronder het syndroom van Cushing, de ziekte van Padgett, het syndroom van Fanconi, het syndroom van Bartter, het primaire aldosteronisme, het syndroom van Liddle en de nierziekte - kunnen lage kaliumspiegels veroorzaken. Bovendien werken de nieren van ouderen niet zo goed, en zijn ze meer vatbaar voor uitdroging, wat vaak leidt tot kaliumgebrek. In zeldzame gevallen kan een slechte voeding lage kaliumspiegels veroorzaken.
Behandeling
Als uw kaliumtekort licht of matig is, kan uw arts veranderingen in uw voedingspatroon of kaliumsupplementen aanbevelen om uw kaliumspiegel te verhogen en uw symptomen te verlichten. Tomaten, sinaasappels, bananen, spinazie en andere groene, bladgroenten zijn rijk aan kalium. Sommige sportdranken bevatten vervangingen voor elektrolyten en kunnen nuttig zijn. Als uw lage kaliumspiegel gerelateerd is aan een medicijn dat u gebruikt voor een andere aandoening, kan uw arts u naar een ander medicijn overzetten. Als uw elektrolytenbalans ernstig is, kan uw arts u in het ziekenhuis opnemen, zodat u intraveneus kalium kunt krijgen.
