Mensen - en alle andere levende organismen - hebben nucleïnezuren nodig. De nucleïnezuren, die deoxyribonucleïnezuur, of DNA, en ribonucleïnezuur, of RNA omvatten, coderen voor genetische informatie en stellen mensen en andere organismen in staat hun genetische instructies te volgen. Nucleïnezuren laten je ook toe om je genetische informatie door te geven aan je nageslacht.
DNA
DNA is het nucleïnezuur waarmee de meeste mensen bekend zijn. Je cellen bevatten DNA in hun kernen en het DNA codeert voor genetische informatie die je cellen gebruiken om de structurele en functionele eiwitten te maken die hen in staat stellen te werken. Wanneer u nieuwe cellen produceert, dupliceren oude cellen hun genetische informatie en produceren twee identieke sets van DNA. De cel splitst zich vervolgens in twee, waarbij elke dochtercel een volledige set van de genetische code krijgt, legt Dr. Lauralee Sherwood uit in haar boek "Human Physiology."
RNA
DNA is niet het enige nucleïnezuur; je bent ook afhankelijk van RNA. RNA helpt de cel eiwitten van DNA te maken, omdat DNA in de celkern wordt gesekwestreerd en de machine voor het maken van eiwitten in een cel zich buiten de kern bevindt. RNA draagt genetische informatie over van de kern naar de buitenkant, en helpt ook om de genetische informatie te lezen en er eiwitten uit te genereren, legt Drs. Reginald Garrett en Charles Grisham in hun boek "Biochemistry."
Informatie verzenden
Nog een andere reden waarom je nucleïnezuur nodig hebt, is dat je het kunt reproduceren en je genetische informatie doorgeeft aan je kinderen. Je eieren of sperma bevatten elk de helft van je DNA. Wanneer je een kind zwanger maakt, combineer je de helft van je DNA met de helft van het DNA van je partner en produceer je een bevruchte eicel met een volledige set DNA. Dit bevruchte ei bevat alle genetische informatie die nodig is om een volledig functioneel mens te produceren.
overwegingen
Hoewel je nucleïnezuren in je lichaam nodig hebt, heb je ze niet nodig in je dieet. Mensen hebben een zeer beperkt vermogen om de bouwstenen van nucleïnezuren, nucleotiden genoemd, uit het spijsverteringskanaal op te nemen. In plaats daarvan maken we onze eigen nucleotiden en gebruiken we aminozuren als voorlopers. Aminozuren zijn de bouwstenen van eiwitten. Als je dus eiwitten consumeert en het tot aminozuren verwerkt, krijg je de bouwstenen voor zowel eiwitten als uiteindelijk nucleïnezuren.
