Iedereen heeft voldoende calcium nodig om gezonde tanden en botten te behouden. Daarnaast hebt u dit mineraal ook nodig voor een goede spiercontractie, voor een normale enzymfunctie en bloedstolling en voor het handhaven van een regelmatige hartslag. Als uw lichaam niet voldoende calcium opneemt en vasthoudt, kunt u epileptische aanvallen, spasmen, spierpijn en ademhalingsmoeilijkheden ondervinden. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor ontoereikende calciumabsorptie, zoals het voedsel dat u eet, interacties met medicijnen, bepaalde ziekten en vitamine D-tekort.
Interacties met medicatie
Sommige voorgeschreven medicijnen kunnen de hoeveelheid calcium die uw lichaam absorbeert, remmen, meldt het University of Maryland Medical Center. Deze omvatten galzuurbindende harsen zoals colestipol, colestyramine en colesevelam, die uw cholesterol verlagen maar ook de hoeveelheid calcium die via de urine wordt uitgescheiden verhogen.
Langdurig gebruik van corticosteroïden kan leiden tot een laag calciumniveau en moet mogelijk worden verholpen door middel van calciumsuppletie. Middelen tegen epilepsie zoals fenobarbital, fenytoïne en primidon kunnen ook de calciumspiegel verlagen. Om dit tegen te gaan, adviseren sommige artsen vitamine D-supplementen. Sommige diuretica beïnvloeden ook de calciumwerking: thiazidediuretica verhogen het serumcalcium, terwijl lisdiuretica het tegenovergestelde effect hebben.
Vitamine D-tekort
Je kunt calcium niet efficiënt absorberen en verwerken zonder voldoende vitamine D, merkt het Linus Pauling Institute op. Sommige voedingsmiddelen bevatten vitamine D, zoals vis, eieren, verrijkte melk en levertraan. Je lichaam produceert het ook wanneer je huid wordt blootgesteld aan ultraviolette stralen door zonlicht. Volwassenen hebben tussen de 400 en 600 IU vitamine D nodig, terwijl kinderen 200 IE moeten krijgen. Een vitamine D-tekort kan het gevolg zijn van onvoldoende zonlicht krijgen, een strikt veganistisch of vegetarisch dieet handhaven of niet genoeg melk drinken. Zonder deze essentiële voedingsstof wordt uw calciumopname drastisch verlaagd.
ziekten
Bepaalde soorten ziekten kunnen de calciumabsorptie verstoren en tot lage calciumgehaltes leiden, merkt Merck Manual Home Edition op. Nieraandoeningen behoren tot de meest voorkomende oorzaken. Deze aandoeningen voorkomen dat uw nieren vitamine D-2 in de actieve vorm, vitamine D-3 of cholecalciferol omzetten, wat nodig is om calcium te verwerken. Dit voorkomt de normale opname van calcium in uw botten en veroorzaakt calciumverlies via de urine. Pancreatitis, coeliakie en inflammatoire darmaandoeningen zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa kunnen ook een goede opname van calcium uit uw voedsel voorkomen.
Fytinezuur en oxaalzuur
Sommige soorten voedsel bevatten veel fytinezuur of oxaalzuur, twee chemische stoffen die zich aan calcium binden en ervoor zorgen dat het niet efficiënt wordt opgenomen, legt het Office of Dietary Supplements uit. Oxaalzuur wordt voornamelijk gevonden in groenten zoals bieslook, peterselie, boerenkool, radijs, spinazie, zoete aardappelen, selderij, bieten en rabarber. Fytinezuur komt van nature voor in peulvruchten, zoals sojabonen, erwten, linzen en volkorenproducten zoals tarwezemelen. De mate waarin deze twee chemicaliën de calciumopname verlagen, is variabel; ze kunnen echter een groter negatief effect hebben wanneer deze voedingsmiddelen gelijktijdig met melk worden geconsumeerd.
