De knie, als de grootste en meest complexe gewricht van uw lichaam, is uiterst kwetsbaar voor verwondingen. Het dragen van je lichaamsgewicht legt een grote druk op je knie. Beweging toevoegen, vooral landen na in de lucht te zijn geweest, vergroot de kracht tot vier keer. Ligamenten zijn weefsels die uw dijbeen, het dijbeen, verbinden met uw tibia, het scheenbeen. Verwondingen aan uw voorste kruisband, ACL, verminderen de kniesterkte en stabiliteit. Rehabilitatie van een ACL-gewricht bestaat uit oefeningen om uw ACL te mobiliseren en te versterken.
Functie
De ACL is een van de vier ligamenten die het kniegewricht doorkruisen en die uw dij verbinden met uw scheenbeen. De ACL kruist vanaf de achterkant van je been, net boven je knie, naar de voorkant van je been, net onder je knie, waardoor je kniegewricht stabiel blijft. De term kruisvormig verwijst naar de kruisvorm van het ligament terwijl het rond het kniegewricht wordt gewikkeld. De ACL-functies voor het geleiden en regelen van de rotatiebeweging en het voorkomen van hyperextensie van het kniegewricht.
ACL-verwondingen
ACL-verwondingen treden op bij plotselinge stoppen of draaiende bewegingen van de knie, gebruikelijk in sporten zoals voetbal en basketbal. Plotselinge bewegingen zoals richtingsveranderingen, hyperextensie en overflexie kunnen scheuren of het ligament scheuren. Er kan een ploffend geluid zijn op het punt van een blessure. De eerste symptomen zijn ernstige pijn, zwelling en verminderde kniestabiliteit, waardoor het moeilijk is om het gewicht te dragen. ACL-verwondingen komen vaker voor bij vrouwelijke atleten vanwege structurele problemen die gezamenlijke instabiliteit veroorzaken.
Eerste behandeling
De eerste behandeling omvat rust-, ijs-, compressie-, elevatie- en pijnstillende medicatie. In ernstige gevallen is een operatie noodzakelijk. In het verleden vereisten ACL-blessures maanden revalidatie. Sinds 2000 beginnen de behandeling en revalidatie onmiddellijk nadat de pijn en de zwelling zijn afgenomen.
Gedurende de eerste zes weken herstellen mobiliteitsoefeningen de beweging naar het kniegewricht samen met een verbeterd evenwicht, kracht en coördinatie. Oefeningen zoals dijcontracties in een staande en zittende positie vergroten de kracht. Kuitverhogingen en squats die slechts 1/4 van de neerwaartse beweging worden uitgevoerd, worden alleen gedaan door het lichaamsgewicht te gebruiken zonder extra gewicht. Adductie- en abductieoefeningen in zittende positie met behulp van weerstandsbuizen worden aanbevolen tijdens de eerste zes weken.
Doorlopende behandeling
Tijdens de tweede zes weken blijven de zijdelingse beweging en extra gewichtdragende bewegingen het kniegewricht versterken. Squats en lunges uitgevoerd door een volledig bewegingsbereik worden voorgesteld beginnend met lichaamsgewicht en voortgang naar het toevoegen van extra gewicht. Eén been lunges en legpressen plaatsen een toename van de vraag naar het getroffen kniegewricht en worden aanbevolen voor progressie. Traplopen en loopprogramma's worden opgenomen in het behandelingsprogramma wanneer de verbinding bijna volledig stabiel en sterk is.
