Regelmatige lichaamsbeweging is cruciaal als het gaat om het behouden - en opbouwen - van spiermassa en botdichtheid. Ondanks de vele voordelen ervan, wordt lichaamsbeweging ook geassocieerd met de ontwikkeling van enkele bijwerkingen, zoals beenzwakte. In de meeste gevallen kunnen sporters beenzwakte voorkomen of beheersen door wijzigingen aan te brengen in hun routine vóór of na het sporten. Zorg ervoor dat u bekend raakt met de oorzaken van beenzwakte na het sporten om optimale resultaten bij de behandeling te garanderen.
Lage Glycogen-winkels
Glycogeen is een type glucose dat wordt opgeslagen in de lever en spieren en wordt gebruikt als brandstof tijdens de training. Net als bij andere vormen van lichaamsvet kunnen glycogeenvoorraden uitgeput raken tijdens lichamelijke activiteit - vooral wanneer het langer dan 60 minuten duurt of wordt uitgevoerd met een hoge intensiteit. Naarmate glycogeenvoorraden afnemen, kunnen sporters zwakte in hun benen en andere spiergroepen ervaren. Het eten van een klein tussendoortje dat gezonde koolhydraten bevat vóór een trainingssessie, of het consumeren van op glucose gebaseerde stoffen tijdens langdurige of intense fysieke activiteit, kan een effectieve manier zijn om glycogeenuitputting te voorkomen.
Water verlies
Uitdroging wordt ook geassocieerd met beenzwakte na inspanning, meldt het American College of Sports Medicine. Sterker nog, spieren bestaan voor bijna 80 procent uit water, dus het is geen verrassing dat lage vloeistofvoorraden kunnen leiden tot ernstige disfuncties. Als uitdroging optreedt, ervaren werkspieren moeilijkheden bij samentrekken in hun gebruikelijke patroon, wat resulteert in beenzwakte, krampen en gevoelloosheid of tintelingen. Drink minstens 8 ons water alvorens te beginnen met sporten, en vervang elke kilo afgevallen gewicht tijdens activiteit met nog eens 8 gram, beveelt de American Council on Exercise aan. Gebruik bovendien ten minste de helft van uw lichaamsgewicht in vloeibare ounces in de loop van een dag om aan minimale dieetbehoeften te voldoen.
Overtrainingssyndroom
Overtrainingssyndroom treedt op als gevolg van overmatige lichaamsbeweging en beperkte hersteltijd en kan beenzwakte veroorzaken bij personen die overdreven veel van deze spiergroep afhankelijk zijn, inclusief fietsers en hardlopers. Volgens Rice University kan overtraining worden veroorzaakt door afname van testosteron, toename van de spierafbraak en veranderingen in de werking van het immuunsysteem. In de meeste gevallen is rust de beste vorm van behandeling voor mensen die lijden aan overtrainingssyndroom. Afhankelijk van de ernst van het overtrainingsyndroom, kunnen sporters een paar dagen of meerdere weken nodig hebben om de beensterkte te herstellen en terug te keren naar eerdere prestatieniveaus.
Elektrolyt-uitputting
Samen met vloeistof spelen elektrolyten - zoals natrium en kalium - een belangrijke rol bij de spiercontractie. Wanneer de elektrolytvoorraad laag is, kunnen sporters zwakte in hun benen en andere spiergroepen ervaren. Terwijl de meeste sporters alle elektrolyten krijgen die ze nodig hebben met een uitgebalanceerd dieet, moeten mensen die zich bezighouden met langdurige of intense periodes van activiteit, hun lichaamsopslag aanvullen. Overweeg het gebruik van elektrolytenvervangende dranken, zoals Gatorade of Powerade, als u meer dan 60 minuten oefent, in een zeer warm klimaat leeft, of regelmatig een intensieve activiteit uitvoert.
